Από την συλλογή "Δύο": Σιωπή

Σιωπή

«Και τώρα οι δυο μας» είπε συνθηματικά λες και άλλαζε κάτι που ήμασταν μόνοι μας πλέον.

Με κοίταζε λες και περίμενε να εκμυστηρευτώ κάτι, αλλά δεν μου ερχόταν τίποτα.

«Ακούω»

«Εσύ ακούς, αλλά εγώ δεν μιλάω»

«Πες τα όλα!»

Προσπάθησα να σκαρφιστώ κάτι ευφάνταστο.

Ήταν κάποτε δύο άνθρωποι που έμειναν οι δυο τους σε ένα δωμάτιο και ο πρώτος ρώτησε τον δεύτερο να του πει κάτι και ο δεύτερος είπε κάτι που τους έκανε να νιώσουν άβολα και από εκείνη την ημέρα δεν ξανά έμειναν ποτέ ξανά οι δυο τους στο δωμάτιο.

«Μπύρα θες; Να φέρω δύο;»

«Ναι, φέρε».

Και έτσι απολαύσαμε την σιωπή παρέα με δύο μπύρες.

The end.