Έγινε...της γάτας!

Με αφορμή ένα κάπως αστείο περιστατικό που συνέβη με την γάτα μου όταν της έδωσα τελικά μετά από αρκετή ώρα φαγητό, άρχισα να σκέφτομαι πως μπορούμε να αντιδρούμε στις δυσκολίες της ζωής.

Μου πήρε περίπου δέκα λεπτά να της σερβίρω τις πολυαναμενόμενες κροκέτες της επειδή προσπαθούσα να της φτιάξω πιατάκι που να μας βολεύει και τις δύο.

Βλέπεις, το γατί μου έρχεται αυτές τις μέρες και σερβιρίζεται στο περβάζι του παραθύρου, πράγμα βολικό για όποιον δε θέλει να μπει μέσα εκείνη, άβολο για εμάς τις δυο.

Τέλος πάντων, με τα πολλά, αφού έφτιαξα μια αρκετά ευφάνταστη θήκη από αποτριχωτικές ταινίες που όμως καταστράφηκε καθότι δεν κολλούσαν οι άκρες με σελοτέιπ, η γάτα απηύδησε και άρχισε τα νιαου.

Στην αρχή με ευγένεια, μετα από λίγο με ύφος. 

Ε μα σήμερα σε έπιασε και σένα να γίνεις δημιουργική; 

Εν τέλει βρήκα ένα καπάκι μεγάλο μα και ελαφρώς στενό. Σκέφτηκα "Αυτή είναι μαφία, κάποιον τρόπο θα έχει να εισχωρήσει μέσα στη θήκη με τη στενή της μουσουδίτσα".

Έτσι, έδεσα τη στενή θήκη σε μια κορδέλα και, σε μια προσπάθεια να την κρεμάσω στο περβάζι για να γίνουμε έτσι λίγο ρετρό και από πίσω να παίζει τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι η κορδέλα ξεκόλλησε.

Είδε και από είδε το γατί, άρχισε να πλησιάζει με προσμονή τη θήκη.

Κοιτάζει το δημιούργημά μου, την κοιτάζω κι εγώ εκ μέρους του.

Τα χειροκροτήματα είναι περιττά, το ξέρω, θα με ευχαριστήσεις μετά, χώσε τώρα μέσα τη μουσούδα, εδώ να σε δω καλή μου.

Η γάτα, με πολύ φυσιολογικό τρόπο σηκώνει το πατούσι, το βάζει στη θήκη, ρίχνει κάτω το φαγητό και αρχίζει και τρώει από κάτω. Ήταν τόση η χάρη και η άνεση με τις οποίες έκανε αυτές τις χειρονομίες που το περιστατικό μου φάνηκε ασύλληπτα αστείο.

Μου θύμισε μια περισσότερο προηγμένη εκδοχή του μύθου του Αισώπου με την αλεπού και τον πελαργό που συναντιόντουσαν για φαγητό ο ένας στο σπίτι της άλλης και τα πιάτα δεν ταίριαζαν με τα μουσούδια τους. Το ηθικό δίδαγμα εκεί ήταν Αν θες να σε σεβαστούν, σεβάσου εσύ πρώτος.

Αναρωτιέμαι ποιο να είναι το ηθικό δίδαγμα στην περίπτωση της γάτας μου και της δημιουργικής μου ασχολίας.

Το βρήκα: Μην περιπλέκεις τα απλά, γελά με τα στραβά, γίνε δημιουργικός no matter what.

A και make love not war γιατί το γατόνι έπειτα με ευχαρίστησε με έναν σκασμό νάζια.

Όσο για το φαΐ, δεν το φοβάμαι, θα καταναλωθεί.

Το πάτωμα, θα γλειφτεί.

Η θήκη θα γίνει ξανά καπάκι και η κορδέλα θα συναντήσει την επόμενη περιπέτειά της σε μια μεταγενέστερη ιστορία...