~juSt (not?) iN TiMe~

Τα πιο αγχωμένα μου πρωϊνά ξυπνήματα προέκυπταν κατόπιν αυτού του ονείρου:
«Σχεδιάζω να πάω σε μια εκδήλωση και είμαι ενθουσιασμένη για αυτό.  Ξεκινάω να πάω στην ώρα μου(ούτε λεπτό νωρίτερα, ούτε λεπτό αργότερα) και ξαφνικά διαπιστώνω πως είμαι με τις πιτζάμες, δεν φοράω παπούτσια και έχω χάσει τα κλειδιά, το κινητό και το πορτοφόλι! Τρέχω να προλάβω και μόλις τα έχω κανονισει όλα, όλοι έχουν φύγει και το γεγονός έχει τελειώσει. Φτου σου,πάλι άργησα!»
......Ξυπνάω το επόμενο πρωί δέκα λεπτά αργοπορημένη αφού με τόσο τρέξιμο στον ύπνο μου πού να ακούσω ξυπνητήρια(!).
Ντύνομαι, ετοιμάζομαι, παίρνω την τσάντα στο χέρι και....
ωπ! Πού πήγαν τα κλειδιά μου; Μα,είμαι σίγουρη ότι εδώ τα είχα.....
Δέκα λεπτά καθυστέρηση!Και το είχα πει «Σε ΑΥΤΟ το ραντεβού θα πάω στην ώρα μου!».
Μόνο που η πραγματικότητα διαφέρει λιγάκι από το όνειρο. Μπορεί να μην έχασα όλη  την περίσταση, σίγουρα όμως και πάλι έλαβα εκείνο το βλέμμα «Σε ξέρουμε ότι πάντα αργείς!»..
Και καλά όταν πρόκειται για φίλους που σε αποδέχονται με τις αδυναμίες σου(ή, σε καλούν πάντα μισή ώρα νωρίτερα!).
Τί γίνεται όμως όταν αυτή η κακή συνήθεια επηρεάζει τις σπουδές σου, τον εργασιακό τομέα ή, τις οικογενειακές σου υποχρεώσεις;
Δεν το κάνω επίτηδες που αργώ, σοβαρά τώρα.  Απλά συνεχώς κάτι ξεχνάω.

Αν ανήκεις και εσύ στην κατηγορία των ανθρώπων που δεν αντέχουν να μην έχουν τον πλήρη έλεγχο σε ό,τι αφορά την καθημερινότητά τους, καλωσόρισες στο club!Πάντα ήθελες να ξεκινήσεις μαθήματα χορού. Και άκουσες πως ξεκίνησαν και εκείνα τα σεμινάρια φωτογραφίας στην γειτονιά σου.Σπουδάζεις  και θέλεις να βρεις και μία δουλειά.Τί; Να βγάλεις από το πρόγραμμα το καφεδάκι με τα παιδιά; Ούτε για αστείο, αφού μόνο εκεί χαλαρώνεις. Όταν φτάσεις τέλος πάντων.
Θέλεις ΤΩΡΑ να σκουπίσεις, να σφουγγαρίσεις και να οργανώσεις τα συρτάρια της ντουλάπας. Και καταλήγεις να κάνεις μανιακή καταδίωξη σε κάθε κόκκο σκόνης που βλέπεις μπροστά σου.Το βράδυ σκέφτεσαι τί έχεις να κάνεις την επόμενη μέρα.
Και το κερασάκι στην τούρτα, χάθηκαν τα κλεδιά!Τρελαίνεσαι! Και πάλι αργείς.
Και τώρα φίλε-η μου,άκουσέ με καλά.
Κανόνας no1:  Σε μία μέρα δεν χωράνε εκατό υποχρεώσεις. Προτίμησε να βάλεις στο πρόγραμμά σου λιγότερες ενασχολήσεις και να επικεντρωθείς σε αυτές, αποδίδοντας με τον τρόπο αυτό καλύτερα σε ό,τι κάνεις. Κάνε εναλλαγές μέσα στην εβδομάδα ώστε να τα προλάβεις όλα (και ώστε να μην αργείς φυσικά) !
Κανόνας no2: Όταν είσαι ήδη πτώμα από την δουλειά, μην κάνεις μηχανικά τα χόμπυ σου, γιατί δεν έχει και νόημα. Δεν θα σε παρεξηγήσουν οι φίλοι σου αν δεν πας για καφέ σήμερα,αλλά αφιερώσεις λίγο χρόνο στο να φορτίσεις μπαταρίες και να πάρεις μια ανάσα. Είναι ανθρώπινο το να μην έχεις άλλες αντοχές. Μην δυσκολεύεις την θέση σου, υποσχόμενη πως θα διεκπεραιώσεις κάτι το οποίο ο ίδιος σου ο οργανισμός σου εγγυάται πως δεν το αντέχεις. Και αύριο, δυναμικά, θα πας στην ώρα σου! Και θα το χαρείς περισσότερο!
Κανόνας no3: Όταν εντούτοις έχεις να φέρεις εις πέρας μία υποχρέωση που επείγει και πρέπει να γίνει τώρα και μόνο τώρα κάνε αυτό ακριβώς που κάνουν και οι φίλοι σου μαζί σου. Πείσε τον εαυτό σου πως οφείλεις να είσαι έτοιμη μισή ώρα νωρίτερα. Βάλε και το ρολόι σου στο παιχνίδι, ρυθμίζοντάς το πιο μπροστά. Διότι, τις υποχρεώσεις που επείγουν δεν τις απασχολούν κλειδιά/σκόνη/χόμπυ και ρουτίνα!Aπλά είναι ανάγκη να είσαι εκεί την ώρα που πρέπει. Ρολόγια μπροστά λοιπόν!
Αν δεν πιάνει ούτε και το παραπάνω, ακολούθησε τον Κανόνα no4: Πήγαινε χωρίς παπούτσια και με τις πιτζάμες! Θα γελάσει κόσμος, αλλά τουλάχιστον, θα είσαι συνεπής!
Και να μείνεις κλειδωμένη έξω από το σπίτι τί θα γίνει; Έχεις σκεφτεί ότι από εσένα που χάνεις τα κλειδιά σου επιβιώνουν οι κλειδαράδες;

.........Την επόμενη φορά που θα βρεθώ σε αυτό το όνειρο, θα έχω εφοδιαστεί με εφεδρικά παπούτσια στο αυτοκίνητο και αντικλείδια κάτω απ’το χαλάκι.
Και θα ξυπνήσω δέκα λεπτά αργότερα, συνειδητοποιώντας πως είναι δέκα λεπτά νωρίτερα (γιατί έχω έξυπνο ρολόι!) και πως πράγματι, έχω αντικλείδι!
Έτσι, δεν θα έχω χάσει πια ούτε τα κλειδιά μου ,ούτε το ραντεβού μου.