Νέος φάκελος.
"Είστε σίγουροι ότι θέλετε να ολοκληρωθεί η ενέργεια αυτή;" με ρωτούσε το κουτάκι στην οθόνη. Ασυναίσθητα, πάτησα "ναι". Μόλις το συνειδητοποίησα έτρεξα να στηριχτώ στην "ακύρωση", αλλά ήταν πια αργά. Όλα τα δεδομένα μου είχαν σβηστεί.
Την θέση τους είχε πάρει ένας φάκελος με την ονομασία "Νέος" .
Αυτός ο νέος που λέτε, πολύ θα μπορούσε να με είχε στενοχωρήσει.
Γιατί, βλέπετε, για χάρη του είχα χάσει τις πιο πολύτιμες αναμνήσεις μου.
Ή μήπως όχι?
Κάθισα και σκέφτηκα λοιπόν, τις στιγμές που ήθελα να διαφυλάξω σε έναν σκληρό δίσκο και τον λόγο για τον οποίο ήταν τόσο πολύτιμες.
Ήταν σπουδαίες εκείνες οι στιγμές, γιατί με άλλαξαν, σε άλλαξαν.
Πάντα θα κουβαλάμε μαζί μας είναι η αλήθεια μια εικόνα από εκείνο το γραφικό τοπίο, ένα άρωμα από ζεστή σοκολάτα και λίγο αλάτι από απομακρυσμένες θάλασσες. Και κάθε φορά, κάτι θα μάς τα θυμίζει όλα αυτά, θα είναι πια ένα κτήμα μας.
Όχι, με ένα delete τίποτα δεν χάνεται αν δεν αποφασίσουμε να το αφήσουμε πίσω, να το ξεχάσουμε. Όσα και αν αλλάξουν στον σκληρό μας δίσκο ή στην ζωή μας, όσα πράγματα μάς έκαναν αίσθηση, δεν τα ξεχνάμε.
"Νέος φάκελος" σημαίνει χώρος και χρόνος για να ασχοληθούμε με κάτι καινούριο, χωρίς να κάνουμε αναγκαστικά ριζική αναδόμηση.
Το ότι αλλάζεις, δεν σημαίνει ότι ξεχνάς, πατάς ένα "delete" και όλα διαγράφονται- όπως στην περίπτωση των ηλεκτρονικών συσκευών.
Απλά να, σημαίνει ότι εξελίσσεσαι, μαθαίνεις, ίσως και αναθεωρείς.
Αποδέχεσαι το άσπρο και σε μια άλλη φάση της ζωής σου θες και το μαύρο.
Δεν μένεις κολλημένος σε μερικές από τις πολλές στιγμές που έζησες, αφού έχεις ακόμα πολλές να ζήσεις.
Πολύ συχνά ακούω γύρω μου να λένε "άλλος άνθρωπος είμαι πια".
Ναι, ίσως και να άλλαξαν τόσο πολύ, οι ίδιοι το ξέρουν.
Μα, ξέχασαν;
Αυτό είναι το ερώτημα.
Σβήστηκαν όλα από τον σκληρό τους δίσκο και αυτό ήταν; Απόλυτο κενό για νέα ξεκινήματα;
Μόνο αν το ήθελαν.
Γιατί αν δεν θες, θα εξακολουθείς να θυμάσαι.
Και δεν χρειάζεται αυτό να σε συνθλίβει ή να σε κάνει να θες να ξαναπας πίσω.
Απλά να, κάθε φορά που θα πίνεις σοκολάτα ίσως το άρωμά της να σού θυμίζει εκείνο το γραφικό τοπίο και, κάθε φορά που βουτάς στη θάλασσα να θυμάσαι εκείνη την βραδινή βουτιά.
Και κάπως έτσι εγώ και ο Νέος Φάκελος συμφιλιωθήκαμε και αποφασίσαμε να γεμίσουμε τον σκληρό δίσκο με πολλές πολλές στιγμές.
Που ίσως να μοιάζουν με τις παλιές αγαπημένες, ίσως και όχι.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου