Στα χνάρια του Σέρλοκ Χολμς.

Μόλις την γνώρισα, "δέσαμε" αμέσως.
Ήταν από εκείνους τους ανθρώπους που μόλις τους γνωρίζεις σκέφτεσαι πως σε καταλαβαίνουν και τους καταλαβαίνεις με την πρώτη ματιά.
Βέβαια εκείνη δεν με καταλάβαινε μόνο λόγω φιλικής χημείας.
Ήταν και stalker.

Αλλά και το γεγονός αυτό είχε πλάκα, γιατί ναι, εμφανέστατα μπορούσε να ομολογήσει αυτό που οι περισσότεροι από εμάς δεν θα τολμούσαμε ποτέ να πούμε.

Πως ναι, παρατηρούμε ανθρώπους και καταστάσεις που μάς ενδιαφέρουν άμεσα και με τα χρόνια, εκξασκούμε την ικανότητά μας ως ντετέκτιβ, μερικοί, μέχρι τελειοποίησης.
Και τώρα που λέμε αλήθειες, μην πάει ο νους σας σε stalking του τύπου "παραβιάζω προσωπικά δεδομένα". 'Όχι, εδώ πρόκειται περί επαγγελματισμού, και ο επαγγελματισμός δεν συμβαδίζει με τις μικροπρέπειες αυτού του στυλ.

Ας ξεκινήσουμε με ένα απλό παράδειγμα βγαλμένο από την καθημερινή ζωή, μακριά από facebook, δίκτυα και ατελείωτα κλικ.
Είσαι σε εκείνη την εκδήλωση.
Βλέπεις εκείνους τους "φίλους" να χορεύουν, χωρίς να φιλιούνται ή τέλος πάντων να δείχνουν κάποιο σημάδι πως είναι ζευγάρι.
"Άρα, δεν τρέχει τίποτα."
Θα έλεγες αν δεν ήσουν κάτι μεταξύ Σέρλοκ Χολμς και Αγκάθα Κρίστι.
"Κοίτα τα μάτια", θα σού έλεγε η φίλη, "τα μάτια λένε πολλά και ας μη μιλάνε.".
Άρα υπάρχει κάτι και λέγεται έρωτας, γιατί αυτοί οι δύο τόση ώρα έχουν πιάσει ολόκληρη κουβέντα στα σιωπηλά. Και πριν γίνω αδιάκριτη και τους φωτογραφίσω για καλλιτεχνικούς σκοπούς, πάμε στο επομενο παράδειγμα.

Ας επανέλθουμε στους ιντερνετικούς μου φίλους τα "καψουράκια". Που ανεβάζουν ολημερίς και ολονυχτίς τραγούδια και καλά γιατί τους αρέσουν, αλλά λένε, λένε, λένε με τις ώρες για τον πρώην που μάλωσαν, για τον νυν που είναι γαϊδούρι, για την κοπελιά που έφυγε για τα ξένα.
Αρκεί να ξέρεις να αποκωδικοποιείς τους στίχους.
Μεταξύ μας, και εσύ το έχεις κάνει αυτό.
Ίσως έχεις γράψει και status γιατί είσαι πολύ μπροστά.
Μπορεί και να στέλνεις και μηνύματα στο chat, αλλά με συγχωρείς,δεν με ενδιαφέρουν οι προσωπικές σου συζητήσεις.

Και τώρα, θυμήσου την στιγμή που γνώρισες εκείνο το πρόσωπο που σού άρεσε πάρα πολύ.
Σε έκανε add στο facebook *αστεράκια, καρδούλες και όλα τα συναφή* .
Μπήκες και είδες τις καταπληκτικές φωτογραφίες και τα ακόμα καταπληκτικότερα τραγούδια που του-της "αρέσουν".
Όμως, πώς θα προβείς σε βαθύτερα μονοπάτια, έτσι ώστε να κατανοήσεις, μόνο μέσα από την παρατήρηση τί κρύβεται πίσω από τον ιντερνετικό του εαυτό;
Μα φυσικά, θα ελέγξεις τα Likes (σε δημόσιο χώρο βρισκόμαστε, ή μήπως το παρατραβάς;).
Έπειτα, θα εντοπίσεις τα πρόσωπα της ζωής του (υπάρχει ή δεν υπάρχει άτομο πιο ενδιαφέρον από εσένα;).
Και στο τέλος, αφού έχεις βρει τί θέλει και έχεις σιγουρευτεί, ανεβάζεις ένα τραγούδι που και καλά "σού αρέσει".
Μετά, περιμένεις. Και αν δεις ανταπόκριση, καλως ήρθες στα πρώτα μονοπάτια της εμφανέστατης επικοινωνίας (και φλερτ προφανώς) μέσω ίντερνετ.

Και όταν εξασκηθείς στο να ανακαλύπτεις πληροφορίες προκειμένου να επικοινωνήσεις άτυπα, θα αρχίσεις σιγά σιγά να αντιλαμβάνεσαι τί συμβαίνει και στις ζωές των άλλων από χιλιόμετρα (ή, πριν καν ανοίξεις την οθόνη).
"Έλα που δεν φλερτάρατε, όλη η υφήλιος το είδε!" κατέληξα να λέω σε φίλους που πράγματι είχαν μπει στο τρυπάκι του κοιτάγματος, εντός και εκτός ίντερνετ.
Και δεν είχα πατήσει κανένα κουμπί, δεν είχα κάνει καμία αναζήτηση, ήταν όλα μπροστά στα μάτια μου, στην εκδήλωση, στον χορό, στην αρχική μου σελίδα.
Ε,επειδή εγώ ακόμα μαθαίνω, ίσως να χρειάστηκε να ανοίξω και καμια φωτογραφία(ας μην την είχε δημόσια, δεν φταίει πάντα ο stalker!).

Η φίλη όμως, ξέρει. Καταλαβαίνει. 'Διαβάζει'.
Όπως ακριβώς ο Σέρλοκ, με μια ματιά κατανοούσε πως το αριστερό κορδόνι του παπουτσιού σου ήταν στραβά δεμένο, άρα, μήπως έπαιζες ποδόσφαιρο χθες το απόγευμα;
Μην ψεύδεσαι, γιατί έχει δει πολλά πολλά παραπάνω.

Έτσι βλέπει και τους ανθρώπους που δεν είναι ειλικρινείς.

Που βρίσκονται σε έναν χώρο, λένε "όλα καλά, δεν τρέχει τίποτα" και έχουν κάνει εκατό διαφορετικές συζητήσεις με τα μάτια.
Ή με τα τραγούδια.

Συζητήσεις που δεν είναι εμφανείς στο ευρύ κοινό......................
....................................είναι όμως στους επαγγελματίες stalker.

Και μετά ισχυρίζονται πως δεν το έκαναν εκείνοι το έγκλημα, διότι δεν υπήρχαν απτές αποδείξεις.
Εμένα μού λες;

Όμως, βρε φίλη, να σού πω κάτι;
Και οι ντετέκτιβ κάποτε κουράζονται.
Και δε λέω, είναι προνόμιο να βλέπεις πέρα από τα επιφανειακά, όταν όμως σε πληγώνουν τα όσα καταλαβαίνεις, ποιό το νόημα του να τα αναγνωρίζεις πριν καν τα δεις ή τα αναζητήσεις;

Τότε σού έρχεται να γυρίσεις την εφημερίδα ανάποδα, να κουκουλωθείς με τη μαύρη σου
καμπαρντίνα και να τους πεις να σταματήσουν με όλα αυτά τα "βαθύτερα νοήματα" γιατί θες να βλέπεις, να αντιλαμβάνεσαι και να νιώθεις κάτι που αποστασιοποιείται από τις μυστικοπαθείς αναζητήσεις.

Θες την αλήθεια.
Θες οι άνθρωποι που κοιτάζονται με πάθος να καταλήγουν μαζί, και αν είναι αλλού παρακαλώ να μην κοιτάζονται γιατί οι stalkers που είναι σε σχέση και τα εντοπίζουν αυτά πληγώνονται, θες να μην γίνονται άσκοπες έρευνες στο facebook αλλά πραγματικά ραντεβού, θες τα λόγια να λέγονται και να μην κρύβονται πίσω από τραγούδια και Likes.

Θες οι άνθρωποι να μάθουν να εκφράζουν τα όσα έχουν να πουν εκεί που έχει σημασία και που θέλουν, όχι προς κάθε κατεύθυνση με κάθε υποψήφιο πιθανό αποδέκτη.

Γιατί τελικά, αυτό την έκανε stalker τη φίλη. Η αναξιοπιστία των προθέσεων.

Ας είμαστε ευθείς για να μην υπάρχουν ντετέκτιβ που πρέπει - ή που αναγκάζονται- να μάς ξεσκεπάσουν.

Τελικά, οι stalkers (ή έστω όσοι τηρούν τις αρχές του επαγγελματισμού), ψάχνουν την αλήθεια και μόνο την αλήθεια.
Και όσους έχουν το θάρρος οι πράξεις τους να συμβαδίζουν με τις προθέσεις τους.
Δύσκολο ε;

*πετάει εφημερίδα, κλείνει οθόνη και αποχωρεί*.