Οι σχέσεις κρατάνε, όταν δεν τις βλέπεις σαν σχέσεις.

"Δεν μπορεί να κρατήσει, γιατί δεν έχεις εμπειρίες." της είπε άτομο του οικογενειακού της περιβάλλοντος.
Είσαι σε μια υπέροχη κατάσταση, σε ό,τι πάντα είχες ονειρευτεί, ή, σε κάτι που κατάφερε να ξεπεράσει κάθε προσδοκία σου.
Όμως η αλήθεια είναι πως ήταν η πρώτη σου σχέση.
Νιώθεις όμορφα, μα όλο αυτό ξεκινάει να σε πνίγει.
Σκέφτεσαι γάμους, παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα και ένας κόμπος στέκεται στον λαιμό σου.
Και με τον τύπο που σε φλερτάρει στο μπαρ, τί θα γίνει;

Κάποτε είχες δει τα πράγματα έτσι, λίγο πιο ρεαλιστικά από ότι τα βλέπει ένας ερωτευμένος, θέλοντας να το παίξεις femme fatale -ή επειδή είχες αρκετό χρόνο να κάνεις πλάνα, μιας και,εχμ, δεν είχες κάποια σχέση για να ονειροπαρθείς-  και έφτιαξες ένα πλάνο.
Μέχρι τα 30 σου, θα εχεις κάνει δέκα σχέσεις.

Με τον κούκλο στο βενζινάδικο, τον σοφιστικέ τύπο στην καφετέρια σε ένα πολύ vintage σκηνικό, τον μηχανόβιο, τον τρελό, α, και μην ξεχάσω, τον ταξιδιάρη που θα σε παίρνει από το χέρι και θα σε παρασύρει σε άγνωστα μονοπάτια. Φυσικά στην λίστα είναι και η σχέση από απόσταση (τί, να μην τιμήσουμε τα κτελ, τα αεροπλάνα και τα τρένα;), ο τύπος που σε θέλει πιο πολύ απ' οτι εσύ εκείνον, ο άλλος που τον θες εσύ πιο πολύ, ο καλλιτέχνης Ιταλός, αυτός με το six pack και ο άλλος με την κοιλίτσα, ο κλώνος του Mathew McConaughe, ο Αυστραλός στο Beach bar, ο άλλος με τα tattoo...να συνεχίσω;

Δεν είναι πως δεν θες το ρομάντζο, απλά το θες "όταν θα είσαι έτοιμη".
Και έρχεται.
Απλά έρχεται στην ζωή σου και σε βαράει κατακούτελα.
Τώρα, που εσύ θες να ζήσεις.

Δεν είναι κάτι βαρυσήμαντο και πολύπλοκο.
Είναι ό,τι πιο απλό μπορούσες να έχεις.
Ένα άρωμα πάνω σου όλη την ημέρα, που σε κάνει να ξεχνάς και το six pack και όλα(Mathew Mc...τί;).
Μια αγκαλιά, διαφορετική από τις υπόλοιπες, μέσα στην οποία κουρνιάζεις και στο τέλος της ημέρας βρίσκεις το παιδί που κρυβόταν καλά καλά μέσα σου, από φόβο μην το πληγώσουν.
Ένα χαμόγελο, που για σένα ξεχωρίζει, γιατί είναι αληθινό, ζεστό και σε κάνει και εσένα συνεχώς να χαμογελάς.
Δυο αυτιά που σε ακούν και δυο μάτια που σε βλέπουν.
Όχι ως femme fatale, οχι όπως θα σε έβλεπε ο μπαρμαν, όπως πραγματικά είσαι.

"Δεν μπορεί να κρατήσει......"
Φυσικά και δεν μπορεί.
Μόνες τους δεν κρατούν οι σχέσεις.
Έχουν αρχή, μέση και τέλος.
Ενθουσιάζεσαι, σού περνάει και μπαμ, πάρτα όλα παραμάζωμα μόλις γίνει η απομυθοποίηση.
Οι σχέσεις κρατάνε, όταν δεν τις βλέπεις σαν σχέσεις.
Όταν δεν αγχώνεσαι.

Όταν απλά, ήρεμα και ωραία θες αυτό το άρωμα, αυτή την αγκαλιά, αυτό το χαμόγελο, αυτά τα μάτια δίπλα σου, απλά επειδή δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς.
Και για να τα κρατήσεις, το παλεύεις.
Κάθε μέρα διεκδικείς, κάθε μέρα δοκιμάζεις, κάθε μέρα ανανεώνεσαι.
Και συζητάς.
Διαφορετικά δεν μπορεί να κρατήσει. Γιατί είναι απλά μια εικόνα, ένα καλούπι, ένα συμβόλαιο για τα μάτια του κόσμου.
Είναι..... έτσι, απλά, μια εμπειρία.

".....γιατί δεν έχεις εμπειρίες"
Εμπειρίες.
Ναι, όλοι το λένε. "πρέπει" να έχουμε πολλές εμπειρίες και μετά να κατασταλάξουμε κάπου.
Και αν αυτό το "κάπου" μάς βρει όταν δεν είμαστε έτοιμοι;
Όταν ακόμα ονειρευόμαστε τον ταξιδιάρη που θα μάς δείξει τον κόσμο;
"Κάτσε ρε Κώστα, να κάνω μία τον γύρο του κόσμου ως femme fatale και τα λέμε σε 5 χρόνια!".
Φυσικά, ελάχιστες οι πιθανότητες ο Κώστας να είναι στην ίδια φάση με εμάς μετά από 5 χρόνια, άρα, αντίο σου Κώστα.

Είναι καλό να έχει κανείς εμπειρίες.
Να βγαίνεις στα μπαράκια και να καυχιέσαι στις παρέες, να δοκιμάζεις, να γελάς, να πέφτεις και να ξανασηκώνεσαι, να γίνεσαι ρεζίλι, να βγαίνεις πρώτα ραντεβού.

Τότε όμως, ήταν που αναρωτήθηκε:
"Τί μένει στο τέλος της ημέρας;"

Ίσως να έχεις δίκιο άτομο του οικογενειακού περιβάλλοντος, ίσως να μην μπορεί να κρατήσει όλο αυτό.
Όχι όμως γιατί δεν έχει εμπειρίες.
Αλλά γιατί δεν μπορεί να δει πως και αυτό, μια εμπειρία ήταν.
Ίσως όχι ιδανική, μακριά απ'τα καλούπια, μακριά απο τον Mathew και από τα κτελ.
Ήταν εκεί, σε έναν καναπέ, σε ένα κούρνιασμα που της έλεγε πως θα κρατούσε.
Αν είχε την διάθεση να μην το αφήσει ούτε για μια στιγμή.
Να μην το δει ούτε για ένα λεπτό σαν το καλούπι που βλέπουν όλοι.

Ξέρεις, κάνουμε συνέχεια μεγαλεπήβολα σχέδια.
Άνθρωποι παντρεύονται, ανθρωποι δεσμεύονται, ανταλάσσουν δαχτυλίδια, όρκους και υποσχέσεις.

Και ξεχνούν πόση πλάκα έχει ό,τι ήταν εκτός πλάνου.
Ό,τι ποτέ δεν είχαν σχεδιάσει, ή ονειρευτεί, αλλά τους έτυχε.
Μια όμορφη καθημερινότητα, τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.

Δεν θα κρατήσει.
Γιατί το έβαλες ήδη σε καλούπι, γι' αυτό δεν θα κρατήσει.
Ένω ήταν απλά μια πλάκα.
Που έσβησε, στον βωμό των κορνιζαρισμένων,ιδανικών εμπειριών που τόσο θες να ζήσεις.

Πάμε για τον γύρο του κόσμου λοιπόν.

Και ποτέ δεν ξέρεις........
κανείς δεν ξέρει.