Ποιός είπε πως είναι εύκολο;

~Μέσα από τις δυσκολίες μαθαίνεις να δένεσαι, όχι μέσα από το απατηλό ενδιαφέρον που έρχεται για να φύγει~

Ποιός είπε,αλήθεια,πώς το να πορεύεσαι μαζί με άλλους ανθρώπους είναι εύκολο;
Καθημερινά συναντάμε δεκάδες πρόσωπα, καινούρια αλλά και γνώριμα.
Άλλοι μάς αγαπούν, άλλοι κάνουν πως μάς αγαπούν,άλλοι δεν μπαίνουν καν στον κόπο.
Άλλοι είναι αδιάφοροι, άλλοι κάνουν πως ενδιαφέρονται και άλλοι πραγματικά νοιάζονται.

Στην ζωή σου αξίζει να κρατάς όσους νοιάζονται .
Πώς μπορείς όμως να δεις ποιό είναι το πραγματικό ενδιαφέρον;
Πώς μπορείς να αποφύγεις λάθη, όπως το να χάσεις από την ζωή σου σχέσεις δυνατές, με αφορμή χαζές  διαφωνίες;

Η αλήθεια είναι ότι τίποτα δεν είναι πιο ισχυρό από την δύναμη της θέλησης.
Θέληση για να ακούμε, να μιλάμε, να επικοινωνούμε μέσα από την έκφραση λέξεων αλλά και συναισθημάτων.
Όταν ένας άνθρωπος  δεν θέλει, δεν υπάρχουν και πολλά που να μπορείς να κάνεις για να τον κρατήσεις δίπλα σου.
Είναι σαν να προχωρούν δύο φίλοι σε ένα πολύ στενό σοκάκι.
Η πίεση συνήθως θα αναγκάσει κάποιον να φύγει μπροστά ή να μείνει πίσω.

Συνήθως. Γιατί οι δυνατές σχέσεις δεν είναι ο κανόνας, αλλά η εξαίρεση.

Στις ιδιαίτερες αυτές ανθρώπινες σχέσεις λοιπόν, βασικό συστατικό είναι το αμοιβαίο ενδιαφέρον.
Το ενδιαφέρον αυτό αφήνει περιθώρια να γεννηθούν ακόμα πιο δυνατά συναισθήματα, που μάς δένουν.
Κανείς ωστόσο δεν μάς εγγυάται πως κάποια στιγμή δεν θα φύγει ο ένας ή ο άλλος μπροστά ή δεν θα παραμείνει ακίνητος στην θέση του χωρίς να προχωράει.
Η αμοιβαία αποδοχή αυτών των συναισθημάτων είναι το κλειδί για να μπορείς να πορεύεσαι δίπλα στον άλλον, σεβόμενος την διαφορετικότητα και τις επιθυμίες του και πρόθυμος να τον γνωρίσεις και να τον κάνεις μέρος της ψυχής σου.
Κάποιες στιγμές θα νιώσεις πως πιέζεσαι. Κάποιες άλλες θα φοβηθείς και θα έχεις ανασφάλειες.
Ίσως να σού δημιουργηθεί και η στιγμιαία ψευδαίσθηση πως δεν νιώθεις καλά με αυτόν τον άνθρωπο και, μόλις κάνεις ένα βήμα πίσω να αισθανθείς ότι σού λείπει και  να μην θες να ξαναφύγεις ποτέ.

Αλήθεια, ποιός είπε πως είναι όλα εύκολα;
Και ποιός θεώρησε δεδομένο πως ο άλλος θα έρθει να μάς βρει, ειδικά διαμορφωμένος για να ικανοποιεί κάθε μας επιθυμία, διαφορετικά αποχωρούμε;

Να αποχωρείς όταν δεν θέλουν να πορεύονται δίπλα σου.
Να αποχωρείς όταν δεν σέβονται τα όνειρά σου και δεν είναι πρόθυμοι να σε αγαπήσουν.

Μα να μένεις  εκεί στις καταιγίδες, όταν ξέρεις και νιώθεις πως ο άνθρωπος αυτός είναι εκεί για σένα, όσο διαφορετικοί και αν είστε τελικά.
Για να σού γκρινιάξει, αλλά και για να σε ακούσει.
Για να σε γεμίσει με απαισιοδοξία επειδή περνάει φάση και τυχαίνει να βαδίζεις ακριβώς δίπλα του, αλλά και να σε αγκαλιάσει όταν εσύ θα είσαι στις μαύρες σου.
Να σε χάσει κάπου στον δρόμο και να σε ξαναβρει, γνωρίζοντάς σε απ' την αρχή, με νέες προϋποθέσεις, αλλά ακόμα πιο ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς.

Και όποιος είπε πως τα πράγματα είναι εύκολα, δεν δοκίμασε να προσπαθήσει.



Γιατί τελικά,το να δεθείς με κάποιον και να τον αγαπήσεις, είναι τόσο απλό και παράλληλα τόσο σύνθετο.....


............όσο δύο άνθρωποι που προχωρούν σε ένα στενό σοκάκι μαλώνοντας, χαμογελώντας, γκρινιάζοντας αγκαλιασμένοι.
Αυτό είναι το ανθρώπινο,το αληθινό, για το οποίο αξίζει να προσπαθούμε. Σκληρά.