Just my luck

Στο πρώτο κουτάκι θα βάλω την ημερομηνία γέννησής μου, στο δεύτερο την μέρα που έπιασα δουλειά, στο τρίτο τον κωδικό του wi-fi, στο τέταρτο την επέτειό μας. Στο πέμπτο λέω να βάλω τα γενέθλια της Μαρίας, ή μήπως τον τυχερό μου αριθμό που πάντα ήταν το 5; Χμ, θα μπορούσα να αθροίσω τα ψηφία του αριθμού του κινητού μου.. Μπορώ να επιλέξω, ή μήπως καλύτερα να περιμένω την τύχη να κάνει την δουλειά της;

Κάθε μέρα, εκατομμύρια άνθρωποι αναμένουν και τρισεκατομμύρια ελπίδες γεννιούνται από την εξιδανίκευση του φαινομένου που ονομάζουμε "τύχη" .

Αν το καλοσκεφτούμε, δεν φταίει το παιδί φτωχών γονέων που μεγαλώνει σε φτωχή οικογένεια, ούτε ο πεζός που περπατούσε ανέμελος στον δρόμο και έπεσε η γλάστρα στο κεφάλι του. Κάποια πράγματα απλά συμβαίνουν, θέλουμε δεν θέλουμε, και λέγονται "συνθήκες". Γεννιέσαι σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον, και κάθώς μεγαλώνεις και ωριμάζεις μπορείς να αλλάξεις κάποια πράγματα σε αυτό. Ωστόσο, το ποιοί άνθρωποι θα είναι η οικογένειά σου, το ποιά θα είναι η οικονομική κατάσταση μέσα σε αυτό το σπίτι και το με ποιόν τρόπο θα μεγαλώσεις, είναι καταστάσεις που προϋπήρχαν από την ύπαρξή σου, συμβάντα που οφείλεις να αποδεχθείς και να προχωρήσεις βασιζόμενος σε αυτά.

Εύκολα η δύσκολα, έτσι σου τα έφερε η ζωή, ή οι συνθήκες, ή οι συγκυρίες που σε οδήγησαν στο σημείο που είσαι σήμερα.  Είτε είσαι παιδί,είτε ενήλικας, μπορείς να αναρωτηθείς: Ήταν μόνο το σημείο εκκίνησής σου που σε έκανε να πετύχεις όσα πέτυχες ως τώρα; Ή, μόνο η αφετηρία σου καθόρισε τους περιοριστικούς παράγοντες της εκπλήρωσης των βαθύτερων επιθυμιών σου;

Θα μού πεις "Μα δεν μπορώ να προβλέψω αν η γλάστρα θα μού έρθει στο κεφάλι!" ,θα σε ρωτήσω:Έκανες ό,τι μπορούσες για να αποφύγεις το γεγονός αυτό; Ίσως, αν είχες ενημερωθεί για το σπάνιο φαινόμενο της πτώσης γλαστρών σε περαστικούς, αν είχες τα αυτιά σου τεντωμένα και τα αντανακλαστικά σου στο κόκκινο,ίσως λέω, να την είχες αποφύγει και να κατέληγες με ελαφρά τραύματα στο κατ να γελάς με το πάθημά σου, αντί του πρώτου θυμαρακίου αριστερά. Ίσως πάλι και όχι. Αυτό μπορούσες να κάνεις, να περπατάς και να  σκέφτεσαι. Το ποιό είναι το όριο των δυνατοτήτων σου, αντιληπτικών,σωματικών και πνευματικών, είναι στην δική σου κρίση.

Πίστεψέ το, και μπορείς να το κάνεις, λέω εγώ. Και αν δεν σού κάτσει λόγω πραγματικής κακοτυχίας, τουλάχιστον θα έχεις προσπαθήσει.

Όταν είσαι ευθύς απέναντι σε αυτό που θες, ακόμα και η ίδια η κακοτυχία κάνει δεξιά για να περάσεις. Όταν είσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου, κανείς δεν μπορεί να σε εμποδίσει. Φυσικά και δεν μπορούμε να δίνουμε το 100% μας κ ά θ ε μέρα που περνά.

Άλλες μέρες είναι κουραστικές, άλλες δημιουργικές, άλλες μουντές και άλλες ανοιξιάτικες. Οι συνθήκες είναι πράγματι αυτές, μα, αν δεν έχεις δοκιμάσει να φέρεις την άνοιξη χαμογελώντας ένα χειμωνιάτικο πρωινό, δεν ξέρεις τί είναι να προσπαθείς να τις αλλάξεις,

Οι συνθήκες έτσι  ήταν και έτσι θα είναι, μα, ο τρόπος που βλέπουμε εμείς τα πράγματα καθορίζει εν τέλει το κατά πόσο στηριζόμαστε στον παράγοντα "τύχη" περιμένοντας ως δια μαγείας να γίνει ένα θαύμα, ή το κατά πόσο προσπαθούμε κάθε μέρα για εκείνη την πολυπόθητη αλλαγή. Και αν δεν πετύχουμε, δεν ήμασταν άτυχοι, απλά δεν μπορέσαμε υπό αυτές τις συνθήκες. Αύριο θα ξαναδοκιμάσουμε και στο λέω, η άνοιξη θα έρθει.

Πίστεψέ το και διεκδίκησέ το, μόνο έτσι θα μπορέσεις να απομυθοποιήσεις την προσμονή.

Δούλεψε με εσένα και κάνε εξάσκηση, ώστε να είσαι όπως ακριβώς θέλεις, η καλύτερη εκδοχή σου. 

Προσπάθησε και ξαναπροσπάθησε, εκείνη την μέρα που θα δώσεις το 100% σου, δεν θα πεις "Ήμουν τυχερός",αλλά "Ξέρω ότι έκανα το καλύτερο που μπορούσα".

Φυσικά, υπάρχει και η τύχη. Παίζεις ζάρια και σου έρχεται συνέχεια ένα, συμπληρώνεις κουτάκια σπάζοντας το κεφάλι σου μια ώρα τί να βάλεις και φεύγεις με ένα χάρτινο καραβάκι για σουβενίρ. Όσο δεν ασχολείσαι μαζί της, η τύχη δεν σε επηρεάζει. Προσπάθησες και δεν τα κατάφερες, είναι απλό. Θα τα καταφέρεις αύριο, 365 μέρες έχει ο χρόνος.

Έτσι είναι η ζωή.  Εσύ τουλάχιστον έκανες ό,τι μπορούσες, και τώρα που το καλοκοιτάζω, το καραβάκι μια χαρά στολίζει το δωμάτιό μου.

Και το χαμόγελο στολίζει το ανοιξιάτικο παράθυρο ένα κρύο πρωινό του χειμώνα.

Υ.Γ: Κοιτάτε καμιά φορά και πάνω γιατί έχω γλάστρες!