Είναι το ενδιαφέρον,όχι τα ενδιαφέροντα.

"Αυτός ο άνθρωπος δεν κάνει για μένα, με τίποτα!" σκέφτομαι κοιτάζοντάς τον να χαχανίζει με αυτό το χαζό βίντεο στο Youtube, που κατά την άποψή μου είναι τόσο ανούσιο όσο το να χορεύει κανείς κάτω απ' την Πανσέληνο περιμένοντας τους βρικόλακες να έρθουν. Άσε το άλλο: Είπε εκείνο το ρατσιστικότατο για τις γυναίκες σχόλιο που με εξόργισε αφάνταστα. Οκ, όχι ακριβώς ρατσιστικο-τατο,αλλά εμένα με νευρίασε.
Ναι, το αποφάσισα, αυτός ο άνθρωπος που μέχρι πριν πέντε λεπτά με τραβούσε κατά έναν ανεξήγητο λόγο σαν μαγνήτης, απλά-δεν-κάνει-για μένα.
Είναι όμως πράγματι τόσο απλά τα πράγματα;

Τελικά,τί είναι αυτό που οδηγεί δύο ανθρώπους σε μια όμορφη σχέση, το να μοιράζονται τα ίδια ενδιαφέροντα και να εγκρίνουν ο ένας τις πεποιθήσεις του άλλου στο 100%,ή απλά......η χημεία;
Και αν δεν είναι κανένα από τα δύο, τότε τί είναι;

Σαφώς και κάθε ζευγάρι "δένει" με μοναδικό τρόπο. Μπορεί δηλαδή δύο άνθρωποι να ταιριάζουν εν μέρει στα ενδιαφέροντα, να έχουν μια κάποια χημεία  και να συμφωνούν σε πολλά, όχι όμως στα πάντα. Άλλοι εστιάζουν σε αυτά που ταιριάζουν, άλλοι σε αυτά που διαφωνούν (καλά το σκέφτηκες,αυτοί χώρισαν) και άλλοι θεωρούν πως ακριβώς επειδή διαφέρουν μεταξύ τους, αλληλοσυμπληρώνονται.

Τα πράγματα πάνω κάτω έτσι είναι, είναι δηλαδή πολλαπλοί οι παράγοντες που καθορίζουν το αν δύο άνθρωποι μπορούν να παραμείνουν μαζί παρά τις διαφοροποιήσεις τους, ή παρά την έλλειψη πάθους στην σχέση.

Ας αναλύσουμε πρώτα το πάθος και την καθοριστική σημασία του για ένα ζευγάρι.
Πιστεύω πως δεν μπορεί να υπάρξει ερωτικός δεσμός άνευ ατράνταχτης επιθυμίας για εκείνον που σε ενδιαφέρει άμεσα.
Ναι, ξέρω, του αρέσουν οι rolling stones και  είναι ο μόνος που δεν σε κοιτάζει σαν ufo όταν λες ότι δεν σού αρέσει το ποδόσφαιρο, αλλά κάνε την καρδιά σου πέτρα και άκου εδώ:
Ακόμα και αν είναι η αντανάκλασή σου σε αρσενική μορφή, αν δεν σε εκλύει, η υπόθεση έχει λήξει.
Δίνεις μια ευκαιρία μήπως και,αλλά δεν προχωράς σε κάτι βαθύτερο εφόσον δεν παθαίνεις ναυτία όταν τον βλέπεις. Ναι ναι, ναυτία, με την καλή αλλά και με την κακή έννοια.

Γιατί, όπως και στην περίπτωσή μου, δεν μάς εκλύουν πάντα άνθρωποι με ενδιαφέροντα παρόμοια με τα δικά μας. Μπορεί εσύ να ζεις στην Γη και εκείνος στο φεγγάρι, αλλά να έχεις πάθει το ακαταλόγιστο και να θες να τον βλέπεις, να τον αγγίζεις, να είσαι συνέχεια μαζί του.
Και ας βλέπει αυτά τα χαζά βιντεάκια.

Γιατί συμβαίνει αυτό;
Επειδή μεταξύ σας υπάρχει ενέργεια, ταιριάζετε, όχι με την έννοια των προϋποθέσεων που θέτεις εσύ στο ωραίο σου  μυαλουδάκι, αλλά όπως το σώμα σου το καταλαβαίνει.
Και,επειδή ο τομέας αυτός παίζει βασικό ρόλο στην σχέση, μην τον αμελείς.

Έχει τύχει να γνωρίσω ζευγάρια που ταυτίζονται στα γούστα και στις συνήθειες και χωρίζουν με την πρώτη δυσκολία και ανθρώπους παντελώς διαφορετικούς μεταξύ τους  που το παλεύουν μαζί, γιατί η σχέση τους βασίζεται σε δύο πολύ απλά και ταυτοχρόνως σύνθετα στοιχεία: 1.Το πάθος 2.Το πραγματικό συναισθηματικό ενδιαφέρον(δεν λέω "αγάπη", γιατί η αγάπη εξελίσσεται-και κατακτάται).

 Γιατί, ας μην γελιόμαστε: Τελικά αυτό που σε κρατάει όταν ραγίσει το γυαλί, είναι τα δυνατά συναισθήματα για τον άνθρωπό σου.

Το ότι ακούει rolling stones χάνει ξαφνικά την σημασία του όταν τσακωθείτε για έναν πιο σοβαρό λόγο.
Ο "σοβαρός λόγος" όμως,μπορεί να γίνει λιγότερο σημαντικός, εφόσον εκείνο που μετράει είναι αυτό που σάς δένει, δηλαδή το να νοιάζεστε και οι δύο, η αμοιβαία επιθυμία και, σε ορισμένες περιπτώσεις, η αγάπη.
Μπορεί να ακούγεται παράλογο, αλλά πολλοί είναι εκείνοι που μπαίνουν σε μια σχέση για την ασφάλεια που τους παρέχει το γνώριμο και το αξιόπιστο.
Αποτέλεσμα είναι είτε να περνάει ο καιρός και να χάνεται το σκίρτημα των πρώτων ημερών, να εμφανίζονται οι αναμενόμενες δυσκολίες που υπάρχουν σε κάθε ανθρώπινη συνύπαρξη και να μην υπάρχουν γερές βάσεις. Έτσι, βαράνε διάλυση. "Απλή ασυμφωνία χαρακτήρων" λέει και το τραγούδι και δεν μπορώ να του καταλογίσω ότι είναι μια καλή δικαιολογία. Πράγματι, κάποιοι άνθρωποι δεν ταιριάζουν. Γίνονται επιλογές και λάθη, έρχονται δοκιμές και τίτλοι τέλους και όλο αυτό λέγεται συλλογή εμπειριών.

Καλό όμως είναι να ξέρουμε από την αρχή ποιός μάς ελκύει, ώστε να δούμε αν ταιριάζουμε και στα υπόλοιπα στην πορεία, έτσι ώστε να μην χάνουμε χρόνο και να μην πληγώνουμε και πληγωνόμαστε άδικα.
Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις,που ακούγοντας rolling stones αγκαλιά καταλαβαίνουν πως υπάρχει ο μαγνήτης που λέγαμε και χτίζουν υπέροχες σχέσεις.
Αν σού τύχει, έχει καλώς.
Μην κάνεις ωστόσο τις επιλογές σου με το  μπλοκάκι των κριτηρίων στο χέρι. Βασίσου κατά κύριο λόγο στο ένστικτό σου.

Τον κοιτάζω ξανά. Ακόμα χαζογελάει.
Και ενώ θέλω να τον φιμώσω, έχω παράλληλα και την τρελή επιθυμία να τον αγκαλιάσω.
Ίσως τελικά και να κάνει για μένα.
Μόνο και μόνο επειδή μού προκαλεί ναυτία.
Και με την κακή αλλά και με την καλή έννοια.