Soulmates
Κοιτάζοντας το όμορφο ηλιοβασίλεμα, φαντάζομαι πώς θα ήταν να το θαυμάζαμε μαζί με τον Μάκη.
Θα με κοιτούσε στα μάτια με τον ρομαντικό τρόπο που μόνο ο ίδιος ξέρει και θα φιλιόμασταν αγκαλιασμένοι.
Μετά όμως, σαν την αλλαγή του φιλμ στην κάμερά μου, ξεπροβάλλει ο Σάκης. Ναι ναι, σίγουρα ο Σάκης θα έκανε εκείνο το ωραίο αστείο και θα γελούσαμε μαζί πίνοντας μπύρες, σε ένα παγκάκι παραλιακά.
Μέχρι που με βλέπω με τον Τάκη σε μια ταράτσα να βλέπουμε ταινίες και να παίζουμε ξερή αγνοώντας παντελώς το ηλιοβασίλεμα-αλλά δεν πειράζει, θα το πετύχουμε αύριο.
Να μην σάς πω για τον Λάκη με την ωραία φωνή και με πείτε θηλυκό Joey.
Εν τέλει, αναρωτιέμαι ακούγοντας όλες τς θεωρίες περί "άλλου μισού", υπάρχει άλλο μισό,όταν εκεί έξω κυκλοφορούν τόσοι άνθρωποι με τους οποίους θα ταιριάζαμε και θα μπορούσαμε να είμαστε χαρούμενοι;
"You are my lubster" είπε ο Ross για την Rachel στα Φιλαράκια.
Η θεωρία του(και πιστέψτε με,είναι μία απ' τις πολλές), υποστηρίζει πως εκεί έξω υπάρχει για τον καθένα μας ένας μόνο άνθρωπος που συμπληρώνει τα κενά μας και τότε είμαστε μονάδα,μαζί.
Και θέτω εδώ την ερώτηση,κάνοντας την συνήγορο του διαβόλου: Kαι αν το "άλλο μου μισό" είναι ένας ηλιοκαμένος Αυστραλός που επιθυμεί να μείνει στην χώρα του, ή έστω,ένας Ιάπωνας μανιακός με τις φωτογραφίες και τα ταξίδια; Μπορεί το άλλο μου μισό να είναι κατάδικος(θα είχε αδικηθεί, όπως ο Γιάννης Αγιάννης στους "Άθλιους", γιατί δεν περνιέμαι για βαρυποινίτης) ή να με περνάει 80 χρόνια. Τότε τί; Θα μείνω χωρίς το μισό μου;
Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι οι κοινότυπες θεωρίες του στυλ αυτού, μπάζουν νερά από παντού.
Στην πραγματικότητα εν έτει 2014, υπάρχουν οι άκρως πραγματικοί Μάκης,Σάκης,Τάκης,Λάκης.
Αρκεί να ξέρεις να διακρίνεις ποιοί είναι εκείνοι που ταιριάζουν σε εσένα.
Να μού πεις,από την άλλη, "αν δεν έχω κάποιον που να τον θεωρώ καλύτερο από όλους τους άλλους,πώς θα κάνω μία σοβαρή σχέση;".
Ισχύει, ίσως μια μέρα να κατασταλάξεις. Αλλά θα έχει γίνει αυτό,μετά από ψάξιμο.
Και, αυτό που θα καθιστά τον Μάκη(είδατε,πρώτο τον έβαλα!) μοναδικό για εσένα, θα είναι η διαφορά του από τους άλλους. Μια διαφορά που θα σε κάνει να θες να είσαι μόνο μαζί του, από απόφαση. Και αν εκείνος επιλέξει να είναι μαζί σου για δικούς του λόγους, θα έχετε μια σχέση αμοιβαιότητας και αλληλοσεβασμού. Αν για χ,ψ λόγους κάποιος από τους 2 δεν θεωρεί ιδανικό για εκείνον τον άλλον και αποχωρήσει,τότε δεν τελειώνουν όλα. Δεν "πάει" το "άλλο μισό", το ιδανικό δηλαδή. Τότε μάλλον οφείλεις να συνεχίσεις το ψάξιμο, να βιώσεις νέες καταστάσεις και να κάνεις σχέσεις στις οποίες σημαντικό ρόλο θα παίζει η μεταξύ σας κατανόηση και συνεννόηση.
Είναι απλά τα πράγματα.
Αυτό που οι ρομαντικοί ονομάζουν "άλλο μισό", τελικά είναι αυτό που επιλέγουμε για λόγους που οι ίδιοι θεωρούμε σημαντικούς, αυτό που εν τέλει κρίνουμε πως μάς ταιριάζει.
Άλλες φορές το βρίσκουμε πολύ νωρίς, άλλες πολύ αργά, μερικοί δεν το βρίσκουν και ποτέ.
Αυτό που έχει σημασία όμως, είναι το ψάξιμο.
Αν δεν ψάξεις, δεν θα έρθει "ο πρίγκιπας΄με το άσπρο άλογο" να σε απαγάγει από το πατρικό σου.
Καλή η λογοτεχνία και οι ρομαντικές κομεντί, αλλά το γέλιο που ρίχνω μετον Μάκη/Σάκη/Τάκη/Λάκη, δεν συγκρίνεται με τις ροζ φούσκες.
Είναι πολύ πιο.... πραγματικό!
Θα με κοιτούσε στα μάτια με τον ρομαντικό τρόπο που μόνο ο ίδιος ξέρει και θα φιλιόμασταν αγκαλιασμένοι.
Μετά όμως, σαν την αλλαγή του φιλμ στην κάμερά μου, ξεπροβάλλει ο Σάκης. Ναι ναι, σίγουρα ο Σάκης θα έκανε εκείνο το ωραίο αστείο και θα γελούσαμε μαζί πίνοντας μπύρες, σε ένα παγκάκι παραλιακά.
Μέχρι που με βλέπω με τον Τάκη σε μια ταράτσα να βλέπουμε ταινίες και να παίζουμε ξερή αγνοώντας παντελώς το ηλιοβασίλεμα-αλλά δεν πειράζει, θα το πετύχουμε αύριο.
Να μην σάς πω για τον Λάκη με την ωραία φωνή και με πείτε θηλυκό Joey.
Εν τέλει, αναρωτιέμαι ακούγοντας όλες τς θεωρίες περί "άλλου μισού", υπάρχει άλλο μισό,όταν εκεί έξω κυκλοφορούν τόσοι άνθρωποι με τους οποίους θα ταιριάζαμε και θα μπορούσαμε να είμαστε χαρούμενοι;
"You are my lubster" είπε ο Ross για την Rachel στα Φιλαράκια.
Η θεωρία του(και πιστέψτε με,είναι μία απ' τις πολλές), υποστηρίζει πως εκεί έξω υπάρχει για τον καθένα μας ένας μόνο άνθρωπος που συμπληρώνει τα κενά μας και τότε είμαστε μονάδα,μαζί.
Και θέτω εδώ την ερώτηση,κάνοντας την συνήγορο του διαβόλου: Kαι αν το "άλλο μου μισό" είναι ένας ηλιοκαμένος Αυστραλός που επιθυμεί να μείνει στην χώρα του, ή έστω,ένας Ιάπωνας μανιακός με τις φωτογραφίες και τα ταξίδια; Μπορεί το άλλο μου μισό να είναι κατάδικος(θα είχε αδικηθεί, όπως ο Γιάννης Αγιάννης στους "Άθλιους", γιατί δεν περνιέμαι για βαρυποινίτης) ή να με περνάει 80 χρόνια. Τότε τί; Θα μείνω χωρίς το μισό μου;
Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι οι κοινότυπες θεωρίες του στυλ αυτού, μπάζουν νερά από παντού.
Στην πραγματικότητα εν έτει 2014, υπάρχουν οι άκρως πραγματικοί Μάκης,Σάκης,Τάκης,Λάκης.
Αρκεί να ξέρεις να διακρίνεις ποιοί είναι εκείνοι που ταιριάζουν σε εσένα.
Να μού πεις,από την άλλη, "αν δεν έχω κάποιον που να τον θεωρώ καλύτερο από όλους τους άλλους,πώς θα κάνω μία σοβαρή σχέση;".
Ισχύει, ίσως μια μέρα να κατασταλάξεις. Αλλά θα έχει γίνει αυτό,μετά από ψάξιμο.
Και, αυτό που θα καθιστά τον Μάκη(είδατε,πρώτο τον έβαλα!) μοναδικό για εσένα, θα είναι η διαφορά του από τους άλλους. Μια διαφορά που θα σε κάνει να θες να είσαι μόνο μαζί του, από απόφαση. Και αν εκείνος επιλέξει να είναι μαζί σου για δικούς του λόγους, θα έχετε μια σχέση αμοιβαιότητας και αλληλοσεβασμού. Αν για χ,ψ λόγους κάποιος από τους 2 δεν θεωρεί ιδανικό για εκείνον τον άλλον και αποχωρήσει,τότε δεν τελειώνουν όλα. Δεν "πάει" το "άλλο μισό", το ιδανικό δηλαδή. Τότε μάλλον οφείλεις να συνεχίσεις το ψάξιμο, να βιώσεις νέες καταστάσεις και να κάνεις σχέσεις στις οποίες σημαντικό ρόλο θα παίζει η μεταξύ σας κατανόηση και συνεννόηση.
Είναι απλά τα πράγματα.
Αυτό που οι ρομαντικοί ονομάζουν "άλλο μισό", τελικά είναι αυτό που επιλέγουμε για λόγους που οι ίδιοι θεωρούμε σημαντικούς, αυτό που εν τέλει κρίνουμε πως μάς ταιριάζει.
Άλλες φορές το βρίσκουμε πολύ νωρίς, άλλες πολύ αργά, μερικοί δεν το βρίσκουν και ποτέ.
Αυτό που έχει σημασία όμως, είναι το ψάξιμο.
Αν δεν ψάξεις, δεν θα έρθει "ο πρίγκιπας΄με το άσπρο άλογο" να σε απαγάγει από το πατρικό σου.
Καλή η λογοτεχνία και οι ρομαντικές κομεντί, αλλά το γέλιο που ρίχνω μετον Μάκη/Σάκη/Τάκη/Λάκη, δεν συγκρίνεται με τις ροζ φούσκες.
Είναι πολύ πιο.... πραγματικό!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου