E,και?

Θα κριθείς, δεν την γλιτώνεις. Ναι ναι σε εσένα μιλάω, που με κοιτάζεις έκπληκτος.
Θέλουμε δεν θέλουμε, ζούμε σε μία κοινωνία που θέλει με κάτι να ασχολείται. Ακόμα και οι άνθρωποι που έχουν ένα πρόγραμμα γεμάτο, στις ώρες χαλάρωσής τους, θα πουν κάτι ανάλαφρο για να ξεχαστούν/να γελάσουν/απλά για να πουν κάτι.
Μην το ψάχνεις, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Σήμερα είσαι εσύ, αύριο η Μαιρούλα απ το δίπλα διαμέρισμα,μεθαύριο εκείνος που σάς έκρινε και τoυς δύο.
Πολλοί θεωρούν την κριτική, «προσόν» των λίγων ανθρώπων οι οποίοι δεν έχουν ενδιαφέροντα και οι οποίοι σταδιακά πληθύνονται.
Και όμως, δεν είναι αυτή η αιτία της μόνιμης θέσης σου στην καρέκλα της λογοκρισίας.
Υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι εκεί έξω. Σε άλλους θα αρέσεις, με άλλους απλά δεν θα έχεις χημεία.Και οι μεν και οι δε, χωρίζονται σε υποκατηγορίες,οι οποίες ανάλογα με την περίσταση αλλάζουν.Για παράδειγμα,άλλοι θα βρουν το κόκκινο χρώμα στα μαλλιά σου χαριτωμένο και άλλοι θα σού πουν αν τα πέρασες με λαδομπογιά. Μην χαίρεσαι όμως, δεν είναι μόνο τα μαλλιά σου αντικείμενο συζήτησης.
Σε άλλον θα αρέσει το γεγονός ότι άλλαξες πόλη για να ακολουθήσεις το επάγγελμα που πάντα ονειρευόσουν, άλλοι θα βρουν επιπόλαιο το όλο εγχείρημα. Μέχρι και τα πέντε κιλάκια που πήρες λόγω Πανελληνίων θα σχολιαστούν. Ακόμα και το αν έκλαψες σε μια κηδεία, αν εκανες πολιτικό ή θρησκευτικό γάμο, αν είσαι straight ή όχι.
Ξέρω, τώρα αναρωτιέσαι τί μπορείς να κάνεις για να σταματήσει αυτή η τρέλα.
Για να σταματήσει δεν μπορείς να κάνεις απολύτως τίποτα.
Ωστόσο, η δική σου στάση απέναντι στους ανθρώπους που διακριτικά ή αδιάκριτα σε σχολιάζουν περισσότερο από όσο αντέχεις, είναι που καθορίζει το αν θα περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου βυθισμένος-η στις τύψεις και το άγχος, ή το αν θα μπορείς να αναπνέεις με την ησυχία σου.
Αρχικά, μάθε να ακούς τους ανθρώπους που θεωρείς και σού έχουν αποδείξει εμπράκτως ότι είναι αξιόλογοι και μπορούν να σε μάθουν πράγματα. Επίσης, να υπολογίζεις την άποψη των ανθρώπων που σε νοιάζονται, γιατί, ακόμα και αν εκφράζονται άκομψα, σε συμβουλεύουν λόγω αγάπης.
Με όλους τους άλλους τώρα, τί γίνεται;
Πολλοί μπορεί να σχηματίσουν λανθασμένη άποψη για το άτομό σου, βασισμένοι σε δυο-τρεις άσχημες στιγμές σου που έτυχε να ήταν παρόντες.
Άλλοι πιθανότατα διαφωνούν με τον τρόπο ζωής, με τις συνήθειες, με τα ενδιαφέροντα και τους στόχους σου.
Είναι ανθρώπινο το να διαφωνούμε.
Το ζήτημα είναι, πως εσύ διαμορφώνεις την ζωή σου, δεν την καθορίζει κανένας επικριτής.
Μπορείς να προσπαθείς αιωνίως να αποδείξεις ότι είσαι τέλειος-α.
Ποτέ δεν θα είσαι, γιατί άλλοι θα συμφωνούν με την τελειότητά σου, άλλοι όχι.
Μπορείς ωστόσο να γίνεις αυτό που θες και ονειρεύεσαι.
Πάλι θα κριθείς, αλλά τουλάχιστον θα έχεις προσπαθήσει να διεκδικήσεις την ζωή που πάντα ήθελες.
Δεν θα είναι μια ζωή χωρίς κριτική, καθώς επικριτέςυπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν.
Απλά θα έχεις βγάλει φλας και θα έχεις προσπεράσει τα λόγια εκείνα που σε δηλητηριάζουν, που δεν σε αφήνουν να ζήσεις παραγωγικά, δημιουργικά και χωρίς άγχος, θα έχεις χρησιμοποιήσει προς όφελός σου τις πικρές αλήθειες που μπορούν να σε πάνε ένα βήμα παρακάτω, και θα έχεις συμφωνήσει απόλυτα με όσους σού λένε «μπράβο»! Γιατί θα συμφωνείς μαζί τους, κάνοντας αυτό που πάντα ήθελες.
Δεν ζούμε όπως βολεύει την εκάστοτε κοινωνία, προσπαθούμε να φτιάξουμε μία καλύτερη κοινωνία, με το να μην κρίνουμε εμείς οι ίδιοι. Όσο μπορούμε.
Γιατί είναι προτιμότερο να χορεύεις με την μουσική, παρά να είσαι ένας κουφός που βγάζει όσους χορεύουν χαζούς.
Κρίθηκες λοιπόν και δεν είσαι ο πρώτος ούτε ο μοναδικός!
Ε,ΚΑΙ;