"Το κλικ"

                                                              Σύμφωνα με τα γυναικεία κριτίρια,για να λειτουργήσει μία ερωτική σχέση πολύ σημαντικό είναι ο άλλος να της κάνει "το κλικ" . Οι περισσότεροι άντρες παραπονιούνται πως δεν καταλαβαίνουν,πως ήρθαμε από άλλο πλανήτη,πώς είμαστε τρελές,ή και όλα αυτά μαζί. Κατά τα λεγόμενά τους,στοχεύουμε στην τελειότητα και δεν θέτουμε ρεαλιστικές βάσεις στις επιθυμίες,στις αποφάσεις,στις επιλογές μας. Θεωρούν πως αυτό το "κλικ" το προκαλούν μόνο οι δίμετροι/γυμνασμένοι/γαλανομάτηδες, με τέλειο σώμα και τέλεια χαρακτηριστικά από αντικειμενικής απόψεως. Τί είναι τελικά αυτό το τόσο σημαντικό "κλικ";

  Είναι αυτό που λέμε(προφανώς πάλι γυναίκες το εφηύραν)  "πεταλούδες στο στομάχι". Μαγεία,λάμψη στα μάτια από την πρώτη στιγμή,πλήρης ενθουσιασμός και πλήρης παράνοια. Να βλέπεις τον άλλον και να πέφτεις ξερή, ενώ η φίλη σου σού υπενθιμίζει για χιλιοστή φορά πόσο χάλια είναι,κατά την δική της άποψη(αν σού λέει το αντίθετο καλό είναι να αρχίσεις να ανησυχείς :P ). Nα κάνεις πράγματα που δεν θα μπορούσες να φανταστείς ότι ποτέ θα έκανες για έναν άνθρωπο,που δεν τον ξέρεις και καλά(ο πατέρας σου τσιγκούνα σε ανεβοκατέβαζε,τώρα έχεις γίνει η προσωποποίηση της γενναιοδωρίας! Από εγωίστρια,γατούλα. Από νευρική,ο πιο ήρεμος άνθρωπος. Και η λίστα ατελείωτη). Και όλα αυτά όχι επειδή σε ανάγκασε κανείς,αλλά επειδή υπάρχει η λεγόμενη χημεία. Άλλος περίεργος όρος στο γυναικείο λεξικό. Κοινώς αποδεκτός όρος για την χημεία,είναι τα πρωτόνια,τα νετρόνια και τα ηλεκτρόνια. Δεν αλλάξαμε τον όρο,απλώς τον προσαρμόσαμε στα καθημερινά δεδομένα. Χημεία στην καθημερινότητα του εικοστού πρώτου(και όχι μόνο δηλαδή) αιώνα,σημαίνει ενέργεια. Ενέργεια που πράγματι προκύπτει από τα νετρόνια/ηλεκτρόνια κλπ, και σε κάνει να αισθάνεσαι πως με αυτόν τον άνθρωπο έχετε κάτι κοινό. Νιώθεις πως σε καταλαβαίνει με μια ματιά και ,προφανώς, κάτι πάνω του σε ελκύει τόσο πολύ που καμία λογική δεν μπορεί να σού πει πώς να πράξεις. Εν ολίγης,χάνεις τα λογικά σου,τρελαίνεσαι,πώς αλλιώς να το πω; Και το ότι χάνεις τον έλεγχο τόσο πολύ σού αρέσει, γιατί και πάλι νιώθεις πως στην αγκαλιά του θα τον βρεις. Ναι,γενικά εμείς τα θυληκά είμαστε πολύ συναισθηματικά. Όλα τα παραπάνω τα νιώθουμε. Και το "κλικ" είναι αδιαμφισβήτητα κάτι που ή θα το νιώσουμε στο έπακρο ή απλά δεν θα υφίσταται.Μέση κατάσταση να υπάρξει,δύσκολο.

    Και καλά στην περίπτωση που ο άλλος σε ελκύει. Τότε,το καταλαβαίνεις εσύ,το καταλαβαίνει και εκείνος και όλα μέλι γάλα.(και αν δεν το καταλαβαίνει,είτε ξυπνάει το μαχητικό σου είτε το εγωιστικό σου,αλλά αυτό είναι άλλο θέμα προς συζήτηση!Το θέμα είναι πως αργά η γρήγορα αποχωρείς,δεδομένου ότι το έχεις φιλοσοφήσει μέσα σου και ο τύπος δεν σού αξίζει.).  Οι περισσότερες δεν κατηγορούμαστε στην περίπτωση που μάς ελκύει κάποιος, αλλά όταν ΔΕΝ νιώθουμε αυτήν την έλξη/τρέλα/το "κλικ" όπως υποστηρίζουμε με θάρρος και πυγμή. Όλοι οι άνθρωποι ,όπως αμέσως καταλαβαίνουμε πως θέλουμε κάποιον, αντιστοίχως βαθιά μέσα μας γνωρίζουμε και πότε δεν θέλουμε κάποιον άλλον. Τί γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις;

Τα μπερδέματα στις σχέσεις προκύπτουν από την ανικανότητά μας να εμπιστευτούμε το ένστικτό μας(όλα τα ζώα βάσει ενστίκτου δεν λειτουργούν;εμείς γιατί να διαφέρουμε;) και την εμμονή μας να εμπιστευόμαστε την λογική. Ο άλλος πληρεί όλες τις προϋποθέσεις. Είναι αντικειμενικά όμορφος,έξυπνος,επαγγελματικά κατασταλαγμένος,θέλει σχέση,μπορεί να συζητάει, και έχετε πολλά κοινά ενδιαφέροντα. Τί έγινε και αν δεν  γελάτε μόνοι σας για κανένα μισάωρο και βάλε με το ίδιο αστείο(που,μεταξύ μας,μόνο οι δυο σας το καταλάβατε),τί και αν δεν θες απεγνωσμένα να χωθείς στην αγκαλιά του(κάποια στιγμή θα θες,μόλις τον γνωρίσεις καλύτερα!),τί και αν δεν τρελάθηκες παντελώς(ακόμα ένας λόγος για να μπεις σε αυτήν την σχέση,ταιριάζει ΚΑΙ στην λογική σου);Τί έγινε;

Πολλά έγιναν και εσύ δεν κατάλαβες εγκαίρως πώς έχει η κατάσταση. Προφανώς, για να σε πλησιάσει πρώτος ο άνθρωπος αυτός, εσύ τον ελκύεις. Και με το να πιστεύεις πως μία σχέση στην οποία δεν υπάρχει και από τις δύο πλευρές έστω και η στοιχειώδης χημεία ,μπορεί να καταλήξει σε σχέση πάθους,κατ' εμέ,κοροιδεύεις τον εαυτό σου. Αργά ή γρήγορα θα καταλάβεις πως θες κάτι παραπάνω,πως σού λείπουν "οι πεταλούδες απ' το στομάχι" .Και,παρ ότι μια τέτοια σχέση θα μπορούσε να λειτουργήσει για όσο αντέχεις μακριά απ την πλήρη παράνοια αλλά και την πλήρη ευτυχία μαζί,σε ρωτώ: Για ποιόν λόγο να δίνεις ελπίδες σε έναν άνθρωπο που ΘΕΛΕΙ να είναι μαζί σου και δεν είναι διατεθειμένος να αποκλέισει και πιο μακροπρόθεσμες και σοβαρές προοπτικές για την σχέση σας; Δένεται.Εσύ έχεις κάποια όρια μέχρι τα οποία μπορείς να φτάσεις. Και αυτή είναι η διαφορά της λογικής από την καρδιά. Η καρδιά,η τρέλα,ο συναισθηματισμός,η χημεία,η έλξη,η μαγεία,το "κλικ"(όπως θες πες το) ΔΕΝ έχει όρια. Προσωπικά δεν μπορώ να καταλάβω πώς ακριβώς λειτουργούν σχέσεις που ξεκίνησαν βασισμένες στην λογική και κράτησαν.

 Ίσως γεννήθηκε η αγάπη και ας μην υπήρχε ο έρωτας,λόγω χρόνου. Έτσι δεν υποστηρίζουν με πάθος οι γιαγιάδες που παντρεύτηκαν με προξενιό και ακόμα καλά είναι; Έχει να κάνει τελικά με το τί επιθυμούμε. Να κυνηγήσουμε αυτό που θα μάς κάνει να ζούμε έντονα την κάθε στιγμή,δηλαδή τον έρωτα, ή λόγω φόβου μήπως αυτός μας πληγώσει, να βρούμε ασφάλεια σε μία κατάσταση στην οποία θα αρκεστούμε και θα δεσμευτούμε; Ό,τι μάς γεμίζει επιλέγουμε σε αυτήν την ζωή.Και σίγουρα δεν νιώθουμε όλοι χαρούμενοι με το ίδιο πράγμα,άρα ο καθένας με τις επιλογές του. Δεν πιστεύω πάντως πως ως μικρά κοριτσάκια δεν είχαμε φανταστεί όλες τον μεγάλο και όλο τρέλα έρωτα. Το τί μάς άλλαξε στην πορεία και μερικές τον αρνήθηκαν, είναι άλλο θέμα.

  Υπάρχουν εντούτοις και οι κοπέλες-οπαδοί του έρωτα που ακόμα και αν δεν έχουν βρει αυτό που θέλουν,σίγουρα ξέρουν τί δεν θέλουν και δεν επιθυμούν να κάνουν σχέση αν δεν ελκύονται από τον άνθρωπο που έχουν απέναντί τους. Προτιμούν να επιλέγουν,όχι να τις επιλέγουν, ή ακόμα καλύτερα προτιμούν  να γίνει ένα "κλικ" και από τις δύο πλευρές και απλά,φυσικά,ενστικτοδώς αυτό να γίνει κατανοητό. Αυτό θεωρούν σχέση με μέλλον. Δεν ξέρεις τί σού επιφυλάσσει ο άλλος την επόμενη μέρα,κάτι σε σπρώχνει να θες να τον γνωρίσεις καλύτερα, και, ενώ στα θεμέλια υπάρχει το πάθος,σταδιακά να χτιστεί και κάτι ανώτερο, δυνατό, γιατί όχι, με προοπτικές. Οι λεγόμενες επιπόλαιες σχέσεις είναι εκείνες που έμειναν στο πάθος και δεν προχώρησαν παρακάτω. Σίγουρα πάντως,δεν υποκρίθηκε κανείς,ζήσατε το όλο story και οι δύο στο έπακρο, έχετε συλλέξει όμορφες εμπειρίες, και για τον χ/ψ λόγο,πάτε παρακάτω προς αναζήτηση του συνδυασμού που θα σάς παρέχει και τρέλα και ασφάλεια, και γέλιο και συζήτηση, και πάθος και ευαισθησία.

Τα παραδείγματα πως κάτι τέτοιο υπάρχει,είναι όλα εκείνα τα ζευγάρια εκεί έξω,που γελάνε μια ώρα μόνοι τους σαν χαζοί, αγκαλιάζονται σαν να είναι χρόνια μαζί και η σχέση τους συνδυάζει έλξη και εμπιστοσύνη. Το αν ο έρωτας έχει μακροπρόθεσμες προοπτικές θα το δείξει η ίδια η ζωή. Εσύ είσαι έτοιμος-η να πάρεις αυτό το ρίσκο για να συλλέξεις τις πιο μαγικές εμπειρίες;

  Ένα τελευταίο ζήτημα είναι , το τί γίνεται όταν δεν γνωρίζεις τον άλλον και εκείνος σε πλησιάζει. (Συχνό το φαινόμενο στην εποχή μας). Αρχικά δεν σού κάνει το "κλικ". Είνα σωστό να τον απορρίψεις βασιζόμενη σε μία διαδικτυακή συζήτηση ή σε ένα τηλεφώνημα;

Η εποχή της τεχνολογίας σίγουρα δυσκολεύει τις σχέσεις. Καλό θα ήταν να βγεις,να συζητήσεις με τον παραπάνω ενδιαφερόμενο για να καταλάβεις αν σε ελκύει.Εφόσον δεν δεσμεύεσαι σε μία σχέση,τα ραντεβού είναι ο πιο ασφαλής τρόπος για να γνωρίζεις άτομα και να καταλαβαίνεις αν σού κάνουν το "κλικ".Συνήθως σε ένα ραντεβού καταλαβαίνεις αν υπάρχει χημεία. Άντε να βγεις και ένα δεύτερο. Θα είναι τα μάτια του,το χιούμορ του, η εξυπνάδα του, η ευαισθησία του; Ίσως κάτι να σε τραβήξει. Ίσως πάλι και όχι. Δεν έχεις παρά να δοκιμάσεις.

Και μια συμβουλή : Μην χρησιμοποιείς πολύ συχνά την λέξη "κλικ" μπροστά τους. Πες "Δεν έχεις τα χαρακτηριστικά που ζητάω/Δεν ταιριάζουμε" . Ο όρος "κλικ" είναι ένας καθαρά γυναικείος όρος που οι άντρες δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβουν-όπως και εμείς δεν θα καταλάβουμε γιατί μεταξύ τους μάς αποκαλούν "γκόμενες" .Κάποια ερωτήματα θα παραμείνουν αναπάντητα.