Cheers

Ήταν κάποτε ένα ποτήρι.

Άλλοι το έβλεπαν ως άδειο, άλλοι ως γεμάτο.

Όλοι περισσότεροι ως μισό. 

Μισό άδειο και μισό γεμάτο.

Αναζητούσαν τρόπους για να το γεμίσουν ή για να το αδειάσουν, είχε να κάνει κυρίως με το πώς ήθελαν να βλέπουν τις καταστάσεις.

Το ποτήρι όμως δεν ήθελε απλά να αποτελεί ένα μέσο διεκπεραίωσης ανθρωπίνων επιθυμιών.

Είτε άδειο είτε γεμάτο, ήταν απλώς ένα ποτήρι.

Ζαλισμένο από τα πολλά τσουγκρίσματα και ευχαριστημένο όταν συναντούσε άλλα ποτήρια κάθε εποχή, κάθε μέρα, από χέρια που ένιωθαν ευγνωμοσύνη και που το αγκάλιαζαν στοργικά για αυτό που ακριβώς ήταν.

Επηρεασμένο από την στιγμή ξέχασε να ξεδιψάσει τους ανθρώπους και είπε για αλλαγή να ξεδιψάσει... Τον εαυτό του.