“Everything happens for a reason”

Ένα πανέμορφο ταξίδι.

Πιστεύω πως η φράση «όλα γίνονται για κάποιο λόγο» δεν γράφτηκε τυχαία. Ούτε σταγόνα τύχης δεν βρίσκεται στην σημασία της. Για την ακρίβεια, το «όλα γίνονται για κάποιο λόγο» γράφτηκε για πολλούς λόγους.

Ας ξεκινήσουμε από την παραδοχή πως την ζωή μας εμείς την φτιάχνουμε και πως, παρότι η τύχη παίζει ρόλο στα όσα πρόκειται να συμβούν, δεν είναι τίποτα προδιαγεγραμμένο. Αντίθετα, επιλέγουμε πορείες, ή τις σχεδιάζουμε- αν έχουμε το θάρρος που χρειάζεται.

Μετά από όλα αυτά, σού έρχεται η φίλη που πιστεύει σε μοίρες, πεπρωμένα και αστρικούς χάρτες να σού πει με βαθυστόχαστο ύφος πως «Για κάποιο λόγο γίνονται όλα! Άστα στην τύχη τους!».

Εχμ, όχι.

Αν και φαινομενικά πιστεύουμε το ίδιο με τη φίλη- αφού χρησιμοποιούμε την ίδια φράση!- η αλήθεια είναι πως πίσω από τα λόγια της κάθε μίας κρύβονται διαφορετικά νοήματα.

Όχι λοιπόν, το «όλα για κάποιο λόγο» δεν είναι συνυφασμένο με το πεπρωμένο (λέει η γράφουσα).

Στη ζωή σου προσπαθείς να πετύχεις στόχους. Έτσι, ακολουθείς πορείες για να κάνεις τα βήματα που θα σε οδηγήσουν στην επίτευξή τους. Πολλές φορές όμως, καθώς προχωράς μπροστά, βρίσκεις εμπόδια. «Ωπ, να ο παράγοντας τύχη!» θα έλεγε εδώ η φίλη.

Και όμως, εμπόδια μπορεί να είναι η κακή οργάνωση, οι υπερβολικά υψηλές προδιαγραφές, ή πολύ απλά, οι άνθρωποι με τους οποίους δεν μπορούμε να βρούμε κάτι κοινό. Ίσως σε ορισμένες περιπτώσεις να είμαστε απλά άτυχοι, δεν μπορούμε όμως κάθε φορά να ρίχνουμε το φταίξιμο στην κακοτυχία μας και στον ανάδρομο Ερμή!

Αν κάτι έμαθα στις ως τώρα πορείες μου, είναι πως πάντα μπορείς να ξαναπροσπαθήσεις για αυτό που στα αλήθεια θες.

«Όλα γίνονται για κάποιο λόγο» αν μάθεις να διακρίνεις τους λόγους που ήταν για σένα ωφέλιμο ό,τι τελικά σού προέκυψε – ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως τελικά απλά βρήκες ένα έναυσμα για μια στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών.

Για όλες τις παρεκκλίσεις που γίνονται, υπάρχει ένας λόγος.

Δεν μού ταίριαζε εκείνη η δουλειά – όμως έξω από την πόρτα της βρήκα το αγαπημένο μου γατάκι.

Δεν μπορούσα να μείνω σε εκείνη την σχολή- όμως μέσα σε αυτό το μοναδικό εξάμηνο έκανα τις πιο δυνατές φιλίες.

Δεν έπρεπε να ταλαιπωρηθώ τόσο για να φτάσω- όμως ήταν ένα πανέμορφο ταξίδι.

Όπως ακριβώς και η προσπάθεια για να αγγίξεις τους στόχους σου.

Είτε τελικά τους πετύχεις, είτε όχι, θα αισθάνεσαι χαρούμενος,

…….γιατί όλα γίνονται για κάποιον (ωφέλιμο) λόγο και

…….γιατί μπορείς απλά να ξαναπροσπαθήσεις.

Αν σταθείς και τυχερός, τι άλλο να ζητήσει κανείς;

Ακούς, φίλη;