Ουτοπίες και.. «καλούπια».
Είσαι σε μία παρέα «ψαγμένων» ανθρώπων. Επέλεξες να έχεις αυτές τις συναναστροφές, ακριβώς γιατί θαύμαζες και εκτιμούσες τα συγκεκριμένα άτομα για αυτήν και αρκετές άλλες ιδιαιτερότητές τους. Εσύ όμως είσαι καλλιτέχνης. Πιο ευαίσθητη. λιγότερο της λογικής, πιο πολύ της έμπνευσης. Δεν θέλεις να αλλάξεις ούτε χαρακτήρα ούτε φίλους. Είστε διαφορετικοί και το ξέρεις, αυτό είναι άλλωστε που σε συναρπάζει, το γεγονός ότι αλληλοσυμπληρώνεστε. Τί γίνεται όμως όταν βασικά στοιχεία της προσωπικότητας και της ψυχοσύνθεσής σου ενοχλούν τους φίλους σου, ακριβώς επειδή δεν είστε ίδιοι;
Υπάρχουν πολλές πιθανές δικές σου δράσεις στην περίπτωση αυτή.Ας εστιάσουμε στις δύο αντιμαχόμενες:
Μπορείς να αποπειραθείς να τους μοιάσεις. Να αρχίσεις να διαβάζεις αυτά που διαβάζουν, να μιλάς με διαφορετικό τρόπο, να συχνάζεις μόνο στα δικά τους στέκια.. Για τα δικά σου ενδιαφέροντα ούτε λόγος φυσικά, ενοχλούν το τοπίο της τελειότητας. Με τον τρόπο αυτό θα έχεις κάνει τους φίλους σου χαρούμενους και θα είσαι και εσύ χαρούμενη επειδή είναι εκείνοι. Ή μήπως όχι;
Στην περίπτωση αυτή προτείνω να κουνήσεις καλά το κεφάλι σου, δεξιά, αριστερά, πάνω,κάτω, να επιβεβαιώσουμε ότι όλα πάνε καλά. Στην συνέχεια, να σκεφτείς λογικά: Σε κάνει ευτυχισμένη το να προσπαθείς απεγνωσμένα να χωρέσεις σε ένα καλούπι στο οποίο δεν χωράς; Να γίνεις κάτι που απλά δεν ταιριάζει στην ψυχολογία σου, στις ανάγκες σου,στο άτομό σου;
Δεν λέω ότι μένοντας ακέραιη σε αυτό που είσαι πρέπει να υποτιμάς τις επιθυμίες των άλλων.Υπάρχει μια λεπτή διαχωριστική γραμμή στο «είμαι όπως μού αρέσει να είμαι και συμπεριφέρομαι με τρόπους που με κάνουν ευτυχισμένη» και στο «γίνεται το δικό μου και μόνο το δικό μου». Απλά φρόντισε να κάνεις παρέα με ανθρώπους που λαμβάνουν υπόψιν το ίδιο πράγμα και δεν προσπαθούν να σε αλλάξουν προς εξυπηρέτηση του «εγώ» τους.
Μία δεύτερη λύση(περισσότερο αποτελεσματική και λιγότερο χρονοβόρα θα έλεγα) είναι να δείξεις, κυρίως έμπρακτα πως είσαι ικανοποιημένη ακριβώς με αυτά τα ενδιαφέροντα και τις συγκεκριμένες πεποιθήσεις. Αυτά τα πράγματα σε γεμίζουν και σε κάνουν χαρούμενη, όσοι σε νοιάζονται θα καταλάβουν, ίσως σε ορισμένες περιπτώσεις και να σε ανεχτούν. Όπως φυσικά θα τους ανεχτείς και εσύ!«Πάρε-δώσε» είναι αυτά τα πράγματα, ώστε να διατηρούμε μια κάποια ισορροπία εμείς οι διαφορετικοί μεταξύ μας. Αν τώρα κάποιοι δεν καταλαβαίνουν, και θέλουν να χωρέσεις στο καλούπι τους, άρχισε να μιλάς ανοιχτά για τις συμπεριφορές που σε ενοχλούν και γίνε όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρη σχετικά με τους σκοπούς σου. Εκτιμάς κάποιους ανθρώπους και θέλεις να τους συναναστρέφεσαι.Δεν είσαι εδώ για να υιοθετείς ρόλους, αλλά για να χτίζεις υγιείς σχέσεις βασισμένες στην επικοινωνία.
Και αυτό δεν πρόκειται να γίνει ούτε με ουτοπικές προσπάθειες να χωρέσεις σε καλούπια, ούτε με υποκριτικές συμπεριφορές για να αρέσεις, ούτε με νεύρα και αντίδραση επειδή δεν σε δέχονται.
Γίνεται με ανθρώπους που ξέρουν να ξεκαθαρίζουν την θέση τους και με άλλους ανθρώπους που κατανοούν τις ανάγκες των γύρω τους, κατόπιν διαλόγου.
Και στην τελική, το να προσπαθείς να αλλάξεις κάποιον απλά για να σού μοιάσει, είναι η μεγαλύτερη ουτοπία. Λιγότερη ταλαιπωρία θα προκαλέσει το να κάνεις τρύπες στο νερό.
Μπορείς απλά να αποδεχθείς ότι ο άλλος έχει την δική του προσωπικότητα.
Και να συναναστρέφεσαι όσους αντέχεις.
Η διαφορετικότητα είναι μια πρόκληση που δεν την αντέχουμε όλοι.
Υπάρχουν πολλές πιθανές δικές σου δράσεις στην περίπτωση αυτή.Ας εστιάσουμε στις δύο αντιμαχόμενες:
Μπορείς να αποπειραθείς να τους μοιάσεις. Να αρχίσεις να διαβάζεις αυτά που διαβάζουν, να μιλάς με διαφορετικό τρόπο, να συχνάζεις μόνο στα δικά τους στέκια.. Για τα δικά σου ενδιαφέροντα ούτε λόγος φυσικά, ενοχλούν το τοπίο της τελειότητας. Με τον τρόπο αυτό θα έχεις κάνει τους φίλους σου χαρούμενους και θα είσαι και εσύ χαρούμενη επειδή είναι εκείνοι. Ή μήπως όχι;
Στην περίπτωση αυτή προτείνω να κουνήσεις καλά το κεφάλι σου, δεξιά, αριστερά, πάνω,κάτω, να επιβεβαιώσουμε ότι όλα πάνε καλά. Στην συνέχεια, να σκεφτείς λογικά: Σε κάνει ευτυχισμένη το να προσπαθείς απεγνωσμένα να χωρέσεις σε ένα καλούπι στο οποίο δεν χωράς; Να γίνεις κάτι που απλά δεν ταιριάζει στην ψυχολογία σου, στις ανάγκες σου,στο άτομό σου;
Δεν λέω ότι μένοντας ακέραιη σε αυτό που είσαι πρέπει να υποτιμάς τις επιθυμίες των άλλων.Υπάρχει μια λεπτή διαχωριστική γραμμή στο «είμαι όπως μού αρέσει να είμαι και συμπεριφέρομαι με τρόπους που με κάνουν ευτυχισμένη» και στο «γίνεται το δικό μου και μόνο το δικό μου». Απλά φρόντισε να κάνεις παρέα με ανθρώπους που λαμβάνουν υπόψιν το ίδιο πράγμα και δεν προσπαθούν να σε αλλάξουν προς εξυπηρέτηση του «εγώ» τους.
Μία δεύτερη λύση(περισσότερο αποτελεσματική και λιγότερο χρονοβόρα θα έλεγα) είναι να δείξεις, κυρίως έμπρακτα πως είσαι ικανοποιημένη ακριβώς με αυτά τα ενδιαφέροντα και τις συγκεκριμένες πεποιθήσεις. Αυτά τα πράγματα σε γεμίζουν και σε κάνουν χαρούμενη, όσοι σε νοιάζονται θα καταλάβουν, ίσως σε ορισμένες περιπτώσεις και να σε ανεχτούν. Όπως φυσικά θα τους ανεχτείς και εσύ!«Πάρε-δώσε» είναι αυτά τα πράγματα, ώστε να διατηρούμε μια κάποια ισορροπία εμείς οι διαφορετικοί μεταξύ μας. Αν τώρα κάποιοι δεν καταλαβαίνουν, και θέλουν να χωρέσεις στο καλούπι τους, άρχισε να μιλάς ανοιχτά για τις συμπεριφορές που σε ενοχλούν και γίνε όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρη σχετικά με τους σκοπούς σου. Εκτιμάς κάποιους ανθρώπους και θέλεις να τους συναναστρέφεσαι.Δεν είσαι εδώ για να υιοθετείς ρόλους, αλλά για να χτίζεις υγιείς σχέσεις βασισμένες στην επικοινωνία.
Και αυτό δεν πρόκειται να γίνει ούτε με ουτοπικές προσπάθειες να χωρέσεις σε καλούπια, ούτε με υποκριτικές συμπεριφορές για να αρέσεις, ούτε με νεύρα και αντίδραση επειδή δεν σε δέχονται.
Γίνεται με ανθρώπους που ξέρουν να ξεκαθαρίζουν την θέση τους και με άλλους ανθρώπους που κατανοούν τις ανάγκες των γύρω τους, κατόπιν διαλόγου.
Και στην τελική, το να προσπαθείς να αλλάξεις κάποιον απλά για να σού μοιάσει, είναι η μεγαλύτερη ουτοπία. Λιγότερη ταλαιπωρία θα προκαλέσει το να κάνεις τρύπες στο νερό.
Μπορείς απλά να αποδεχθείς ότι ο άλλος έχει την δική του προσωπικότητα.
Και να συναναστρέφεσαι όσους αντέχεις.
Η διαφορετικότητα είναι μια πρόκληση που δεν την αντέχουμε όλοι.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου