Χτίσιμο και γκρέμισμα της ματιάς μας

 By Cosmopolitan.gr  Tο πιο όμορφο ταξίδι <3
Cosmoγυρισμένη

Να το Paris το κορίτσι

05-05-2013 10:30

«Λεπτοί λαιμοί μπουκαλιών» και άλλα γαλλικά. Η Γιώτα Ταχταρά γράφει για το μέρος που θα ήθελε να ήταν τώρα, τώρα που μιλάμε. Με λεπτομέρειες, λες και είναι εκεί και τα βλέπει, η άτιμη. [Φανταστικός] Προορισμός: Παρίσι Εντάξει, θα το ομολογήσω: όλα αυτά τα ανοιξιάτικα παστέλ στις βιτρίνες εμένα μου φέρνουν στο μυαλό μακαρόν. Και μετά την λιγούρα έρχεται η νοσταλγία για το Παρίσι. Να, αυτά τραβάμε. Δεν υπάρχει ονειροπόλος που δεν φαντάστηκε τον εαυτό του κάτω από ένα καλλιτεχνικό καπέλο και πίσω από μια μπαγκέτα που θα περισσεύει από την σακούλα με τα ψώνια που θα κρατάει αγκαλιά ενώ επιστρέφει στο σπίτι του, κατά προτίμηση μια σοφίτα με θέα τον Πύργο του Άιφελ. Εκεί που θα γράφει πάνω σε ένα βίντατζ γραφειάκι, πριν κατέβει πάλι στο καφέ του ισογείου για έναν καφέ. Με πολλά πολλά γλυκά. Γιατί καλή η τέχνη και ο ρομαντισμός, αλλά Παρίσι χωρίς ζάχαρη δεν γίνεται. Και η λιγούρα μας επεκτείνεται στην κατάκτηση της πόλης, μια πόλη γεμάτη με βιτρίνες από παπούτσια και σοκολάτες και μερικές φορές σοκολατένια παπούτσια, η πόλη που ενέπνευσε την Κοκό Σανέλ και τον Κριστιάν Ντιορ, η πόλη που θα μας μείνει πάντα απωθημένο σαν κινηματογραφικός έρωτας, η πόλη με τις ιστορίες και τις αφέλειες της Αμελί που φταίνε για τους δικούς μας πειραματισμούς με το λάθος χτένισμα. Πάρε το ποδήλατό σου λοιπόν και έλα να πάμε από καφέ σε καφέ, να κάνουμε στάση για κρεμμυδόσουπα και κουβέντα, να περιπλανηθούμε σε μουσεία και γκαλερί, να ποζάρουμε δίπλα στην γυάλινη πυραμίδα του Λούβρου και να ξεφυλλίσουμε βιβλία στους πάγκους των μικροπωλητών, να ξεκουραστούμε στην σκιά πάνω σ’ ένα παγκάκι στις όχθες του Σηκουάνα, ν’ απλώσουμε την καρώ κουβέρτα του πικνίκ σε ένα από τα άπειρα πάρκα και να υποδειθούμε την άβγαλτη πρωταγωνίστρια του Ζολά που μόλις ανακαλύπτει τις χαρές της μεγάλης πόλης και των ακόμα μεγαλύτερων καταστημάτων. Και το βράδυ, όταν θ’ ανάψουν τα φώτα και θα τριγυρνάμε με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, τραγουδώντας λάθος όλους τους στίχους των αγαπημένων μας τραγουδιών, θα ζήσουμε la vie en rose. Ναι, ακριβώς όπως τα μακαρόν.