Στη γέφυρα, νύχτες

Στη γέφυρα ιππότες

Νυχτερινοί πότες

Σκορπίζουν αλήθειες

Από δω κι από κει

Σε χώρο δικό τους

Και πέφτει βροχή.

Προτού να μιλήσουν

Και να αποφασίσουν

Προς τα πού θα πάνε

Ή τι θα μας πουν

Της νύχτας την αίγλη

Την απολαμβάνουν

Θυμίζει ανεμελιά

Ξεχασμένου καιρού.

Και σαν ξημερώσει

Η γέφυρα ανοίγει

Και την διασχίζουν

Άνθρωποι πολλοί.

Χωρίς να γνωρίζουν

Ή κρυφά να ελπίζουν

Πως και αυτό το βράδυ

Κάθε ιππότης θα βγεί

Τις αλήθειες

Που όσοι γραψαν

Μα δεν καταγραψαν

Τραγουδώντας

Να πει.