Ο ανεμοστρόβιλος μιας εντός ολίγου απόφασης.
Οι γύρω σου πάλι,όχι. Και αυτό γιατί δεν έχουμε όλοι την ίδια γνώμη για το ποιό είναι το καλό ενός ανθρώπου, ποιός είναι εν τέλει ο δρόμος που θα μπορούσε να επιλέξει στην κάθε περίσταση.
Δεν ξέρω καν αν το σύμπαν γνωρίζει ποιό είναι το καλό σου.
Κάτι έχεις, βρε παιδί μου. Φαίνεται στο πρόσωπό σου πως δεν μπορείς να την πάρεις με ευκολία αυτή την απόφαση. Έτσι συζητάς και ξανασυζητάς και ξανασυζητάς.....
Ακούς το χ και πείθεσαι.
Και πάνω που είσαι σε ετοιμότητα να διαβείς το κατώφλι της αλλαγής αυτής, να και το ψ.
Κάνεις ξανά ένα βήμα πίσω.
Το χ έχει εντικρουόμενα επιχειρήματα, οπότε πας να κάνεις το σάλτο σου.
Επιστρέφει το ψ και σε τραβάει πίσω, σαν ελατήριο.
Μέχρι που αρχίζεις να ζαλίζεσαι, γιατί πρέπει ΤΩΡΑ να πάρεις μια απόφαση, δεν μπορείς σε όλη σου την ζωή να κάθεσαι έξω από το κατώφλι.
Και τότε έρχονται και το ζ,το ω,το α και αρχίζεις και κινείσαι πέρα δώθε σαν ανεμοστρόβιλος ένα πράγμα.
Πριν λιποθυμήσεις, μπορείς απλά να μάθεις να ακούς όλες τις απόψεις και τις προτροπές, αλλά τελικά να ακολουθείς την πραγματική σου επιθυμία, η οποία κρύβεται πίσω από τον φόβο και είναι ικανή,εφόσον ξεπεράσεις τον τελευταίο, να σού χαρίσει το μεγαλύτερο χαμόγελο.
Είναι εκείνη, που σε κάνει χαρούμενη-ο.
Είναι αυτή, που σού δίνει την δύναμη να ξεπεράσεις τα μεγαλύτερα εμπόδια.
Και αν δεν μπορείς να την ακολουθήσεις γιατί ήταν λάθος το timing, θα το έχεις σκεφτεί καλά και θα είσαι σε ετοιμότητα να πεις "Οι συνέπειες δικές μου, όπως και η επιλογή.".
Δεν θα φταίει κανείς άλλος, δεν θα έχει αποφασίσει κανένα χ,ψ και ω.
Θα έχεις κάνει εσύ τις επιλογές σου.
Και θα είσαι περήφανος-η για αυτές.
Και για τις σωστές και για τις λανθασμένες.
Η ζαλάδα θα φύγει μόνο όταν αποφασίσεις.
Έτοιμος-η ;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου