Στον πλανήτη που ζούμε,υπάρχουν κατά κύριο λόγο δύο ειδών άνθρωποι. Αυτοί που πιστεύουν σε σένα και εκείνοι που οτιδήποτε καλό σου συμβαίνει το κατακρίνουν και το καταδικάζουν πριν καν δουν αν η προσπάθειά σου μπορεί τελικά να επιφέρει ένα καλό αποτέλεσμα..! Αυτοί οι δεύτεροι, ονομάζονται "απαισιόδοξοι άνθρωποι''. Αλήθεια,γιατί να αποθαρρύνεις τον άλλον σχετικά με αυτό που θέλει και,εάν δεν είναι και πολύ δυνατός χαρακτήρας, να τον κάνεις να αποκλίνει από τον στόχο του; Το ότι πιθανότατα εσύ δεν πάλεψες όσο χρειάστηκε για τα πράγματα που πραγματικά ήθελες στην ζωή σου, δεν σημαίνει πως ''Η ζωή είναι σκληρή'' και ''πρέπει να κάνουμε μόνο ότι έχουμε δοκιμάσει και ξέρουμε ότι μπορούμε'' ή ''μόνο ότι μάς επιτρέπει η ηλικία μας και η κοινωνική μας τάξη''!
Αντίθετα,οι άνθρωποι που είναι εκεί για σένα,σε στηρίζουν και σού λένε ότι μπορείς,ακόμα και αν απέχεις μερικά χιλιόμετρα από τον στόχο σου,είναι διαμάντια. Το ότι είναι πάντα εκεί, με έναν καλό λόγο για σένα και μία προτροπή για ό,τι κάνεις ,δεν σημαίνει πως είναι εκατό τοις εκατό σίγουροι ότι θα το πετύχεις! Επικροτούν την προσπάθεια,όχι το αποτέλεσμα. Και,συνήθως, αυτό που ονομάζουμε ''κουράγιο'' ,είναι η μεγαλύτερη κινητήρια δύναμη για να φτάσεις πιο ψηλά και από όσο φανταζόσουν.
Σαφώς και χρειάζεται και εκεινος ο άνθρωπος που θα σε συνετίσει και θα σού προτείνει διαφορετικές και πιο ρεαλιστικές λύσεις που κρίνει πως σού ταιριάζουν περισσότερο. Δεν θα σε πιέσει όμως. Θα σε στηρίζει και θα σε συμβουλεύει,σεβόμενος αυτά που εσύ επιθυμείς. Αυτός ο άνθρωπος είναι εδώ για να τον ακούσεις πολύ προσεκτικά και να λάβεις υπόψιν όσα σού λέει, για να καταλάβεις αν θέλεις πράγματι κάτι διαφορετικό, ή για να προσηλωθείς περισσότερο και πιο δυναμικά στον αρχικό σκοπό σου,με μεγαλύτερη σιγουριά και αυτοπεποίθηση.
Υπάρχει διαφορά μεταξύ του ρεαλιστή και του απαισιόδοξου.Μια διφορά που δύσκολα διακρίνεις,είναι όμως πολύ σημαντική. Ο ρεαλιστής είναι εδώ γιατί λαμβάνει υπόψιν του πως αγωνίζεσαι για κάτι και, βασιζόμενος σε αυτό συζητά μαζί σου χρησιμοποιώντας λογικά επιχειρήματα.Ο δεύτερος είναι εδώ γιανα σού πει απλά και ρηχά ''Δεν μπορείς''. Δεν μπορείς λόγω ηλικίας,οικονομικής κατάστασης,δείκτη IQ .
Αυτόν τον δεύτερο λοιπόν,μάθε να τον διακρίνεις και,με μεγάλη ευγένεια,να τοποθετείς τις κακοπροαίρετες συμβουλές του στον κάδο απορριμάτων του σκληρού σου δίσκου.
Ποιός,αλήθεια,είναι εκείνος που,στηριζόμενος σε δικά του λάθη,ιδέες και εμπειρίες έχει το δικαίωμα να σε κατακρίνει και να σού κόψει τα φτερά πριν καν προλάβεις να κάνεις τα δικά σου λάθη,να αναπτύξεις την δική σου ιδεολογία και να οικοδομήσεις την δική σου πείρα;
Πολλές φορές,δεν έχουμε ιδέα πόσα πράγματα μπορούμε να πετύχουμε-αρκεί να μην σταματάμε να προσπαθούμε. Και εάν οι δυνατοτητές μας φτάνουν μέχρι ένα συγκεκριμένο σημείο,αυτό δεν το καθορίζει η ηλικία ή το πορτοφόλι μας,αλλά τα προσωπικά μας όρια-τα οποία ωστόσο με σκληρή προσπάθεια,θετικούς ανθρώπους κοντά μας και αγάπη,μπορούμε να τα διευρύνουμε.To πού θα σταματήσουμε το καθορίζουμε εμείς και εν μέρει η τύχη και το περιβάλλον στο οποίο ζούμε.
Πάντως σίγουρα,η απαισιοδοξία,ο φόβος και το άγχος δεν βοηθούν σε τίποτα.
Αν δεν σάς έπεισα ως εδώ,σκεφτείτε τους ανθρώπους που έχουν πετύχει πολλά και τους θαυμάζετε. Γιατί εκείνοι και όχι και εσείς;
Το ''Θέλω'' από το ''μπορώ'' δεν απέχει πολύ,αρκεί να το πάρει απόφαση ο ενδιαφερόμενος,να κινητοποιηθεί και να μην ξεχνά να χαμογελάει.
Α,ναι, και μην ξεχνάτε τον κάδο αποριμμάτων. :)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου