Με και χωρίς, μια πράξη απόσταση

Η ενθύμηση και η επίγνωση ότι όταν ένας άνθρωπος μας δίνει τον κόσμο του και την ψυχή του δεν τον υποτιμούμε ή τον πληγώνουμε εσκεμμένα, είναι αυτονόητη.

Σε αντίθετη περίπτωση αποχωρεί ο κόσμος του και η ψυχή του από την ζωή μας και ζει με το κεφάλι ψηλά, στα επίπεδα της αξιοπρέπειας που μέχρι πρότινος μας χάριζε απλόχερα.

Η μοναδική διαφορά, είναι ότι εμείς πλέον δεν την απολαμβάνουμε ως κάτι το δεδομένο.

Και αυτό είναι εντάξει, γιατί ζούμε με τις συνέπειες των πράξεών μας.

Μια απλή σκέψη.